Fietsen door Old Delhi

Het is nu 3 januari en we zijn onderweg Corbett, een wildpark waar we tijgers hopen te kunnen zien. De afgelopen 10 dagen hebben we bezoek uit Nederland gehad en we hebben er enorm van genoten. Gisteren zijn Isa, Sandra en Gerard weer vertrokken, nadat er eerst enige verwarring was over hun vlucht die niet op de borden stond en inmiddels hebben we bericht gekregen dat ze weer veilig thuis zijn. Het was voor Bregt wel even moeilijk, dat Isa weer weg was, haar kamer was zo leeg zonder haar vriendin. Gelukkig gaan we nu nog een paar dagen met z'n viertjes op stap.

We hebben de afgelopen dagen veel gedaan en veel gezien, maar het hoogtepunt voor de hele groep was toch wel het fietsen door Old Delhi. we moesten er wel heel vroep voor opstaan want om uiterlijk 06.45 uur moesten we ons melden bij het verzamelpunt. Omdat we Surender niet zo vroeg wilden laten komen, heeft Jelle zelf gereden. Dus 's morgens om 6 uur de auto volgeladen en richting Old Delhi gereden, Brigit deed de navigatie en het ging prima. Alleen het laatste stukje was een beetje zoeken, maar we hebben het gevonden. Toen de fietsen opgehaald en instructies van de gids gekregen en daar gingen we dan. We reden als eerste over de vleesmarkt en toen was iedereen meteen klaar wakker! Overal grote stukken dode beesten, halve buffels, grote stapels buffelpoten en grote plassen bloed, goedemorgen!! Daarna dwars door de nauwe straatjes en steegjes van Old Delhi die nu nog redelijk leg waren maar na 11 uur stampvol mensen zijn.
Vervolgens maakten we een korte tocht op de rivier de Yamuna. Ooit een prachtige riverier, maar nu toch vooral heel heel erg vuile rivier. Het water was gitzwart en er leeft echt helemaal niets meer in dat water. Het was we bijzonder om de stad vanaf die kant te zien.




Na de boottocht kregen we chai (Indiase thee) of gewoon zwarte thee met koekjes en toen hup weer verder op de fiets. Uiteindelijk kwamen we rond kwart over 10 bij een traditioneel Moghul restaurant, Karim's waar we verrukkelijke naan met geitenvlees en een vegetarische schotel kregen. Het laatste stukje terug naar het verzamelpunt begon het al enorm druk te worden in de straatjes, daarom moet je dus zo vroeg beginnen anders is er echt geen doorkomen aan. Iedereen was super enthousiast, ze hadden allemaal genoten van de fietstocht.
Diezelfde avond vertrokken Sietske en Brigit weer naar Nederland om samen met de rest van het gezin Oud en Nieuw te vieren.
Wij hebben Oud en Nieuw samen met Sandra, Gerard en Isa in New Delhi gevierd. Het was heel gezellig. Om 12 uur werden we eerst verrast door de familie Van der Velde, via facetime hebben we geproost op het nieuwe jaar! Daarna ons Indiase vuurwerk afgestoken. Eerst vanaf het dakterras, maar nadat Jelle een palm in de fik had gestoken, zijn we toch maar naar beneden gegaan en hebben we op de straat de rest afgestoken. Het aansteken was weer een spannende uitdaging, ook nu waren de lontjes weer kort! Maar we hebben allemaal onze vingers nog.
Nieuwjaarsdag is hier een gewone dag, alles is weer gewoon open dus zijn we naar de Humayun tombe gegaan, een prachtig bouwwerk dat model heeft gestaan voor de Taj Mahal. Later in de middag zijn we met de metro naar de Dilli Haat gegaan waar Gerard, Sandra en Isa uitgebtreid souvenirs hebben gekocht. En toen was het alweer de laatste avond. We zijn lekker uit eten geweest en daarna op tijd ons bed in gekropen om woensdagochtend op tijd weer op te staan om de familie naar de luchthaven te brengen.

En nu zitten we dus in de auto. Corbett is slechts 250 km van Delhi vandaan, maar erg snel gaat het hier niet, ook op de snelweg zit allerlei langzaam verkeer waardoor je steeds weer flink moet afremmen. Het gaat zeker 5 uur duren voordat we er zijn. Dus gewoon rustig zitten, om je heen kijken en genieten van de reis.

De Taj Mahal

Inmiddels zijn Isa, Sandra en Gerard ook bij ons. Nadat Isa eerst helemaal plat is geknuffeld door Bregt en ze een dagje hebben kunnen bijkomen, is het tijd om wat te gaan doen. En als je in Delhi bent, moet je natuurlijk de Taj Mahal zien.

De Taj ligt in Agra, een stad zo'n 230 km van Delhi vandaan. Op de heenweg zijn we eerst naar het Keo... bird sanctuary geweest. Een natuurgebied waar heel veell vogels zitten. We zijn met fietsriksha's door het park gegaan en dat was een leuke belevenis. we hebben ook behoorlijk wat mooie vogels gezien waar Jelle natuurlijk weer prachtige foto's van heeft gemaakt.

Daarna door naar Agra. Agra is een stad met zo'n1.6 miljoen inwoners. Omdat de uitstoot van de fabrieken de Taj Mahal vervuilde, heeft de overheid een aantal jaren geleden besloten dat alle fabrieken in Agra moesten sluiten. Gevolg, veel werkeloosheid. Agra is dan ook een erg arme, vervallen stad geworden. Het was even zoeken naar ons pension, maar eenmaal gevonden, bleek het een leuk pension te zijn midden in een woonwijk die er redelijk uit zag. Er was alleen niet veel in de buurt dus hebben we in het pension gegeten. En dat was prima, de kok had heerlijke Indiase gerechten gemaakt. Het was alleen heel erg koud in het pension. Dus na het eten en veel warme thee, zijn we allemaal vroeg ons bed in gedoken om lekker warm te worden.
De volgende ochtend rond 10 uur zijn we richting de Taj Mahal gegaan. Het is daar enorm druk. Vanaf de parkeerplaats zijn we met een kamelenkar naar de ingang gebracht, erg leuk. Bij alle monumenten is er een prijs voor Indiers en een prijs voor buitenlanders. Bij de Taj betaal je als Indier INR 20 en als buitenlander INR 750. Omdat wij een residents zijn, mogen wij overal tegen Indiase prijzen naar binnen, leuk he. Maar omdat we natuurlijk wel van die witte neusjes hebben, mogen we toch in de rij voor buitenlanders die aanmerkelijk korter is dan de rij voor de Indiërs (geinig). We hadden vooraf een gids geregeld en dat was prettig, hij wist er veel van en loodste ons overal vlot doorheen. Het is werkelijk een adembenemend, schitterend bouwwerk. Schitterend wit marmer prachtig ingelegd met half edelstenen in allerlei ingewikkelde motieven. Het is echt onvoorstelbaar dat dat allemaal handwerk is en dan die enorme koepel, helemaal van wit marmer. Hoe hebben ze dat voor elkaar gekregen, al die zware marmeren platen. Binnenin, precies in het midden van het bouwwerk, ligt het graf van Mumtaz Mahal en daarnaast het graf van haar man, Sjah Jahan, die de Taj Mahal voor haar heeft laten bouwen uit liefde. Eigenlijk wilde hij voor zichzelf een zwarte versie bouwen aan de overkant van de rivier, maar daar heeft zijn zoon een stokje voor gestoken, het rijk was bijna failliet als gevolg van de kosten voor de witte Taj. Vandaar dat zijn graf naast dat van zijn vrouw is geplaatst.

we waren allemaal diep onder de indruk!

Na een stevige lunch zijn we weer richting Delhi gereden. Nu via de nieuwe express road en dt is werkelijk een prachtige weg waar je zomaar 100(!) km per uur kunt rijden. Maar ja, je moet wel eerst Agra uit en vervolgens aan het eind van de snelle weg Delhi weer in dus al met al waren we toch weer zo'n 4 uur onderweg. Maar, het was de reis zeer zeker waard.

Kerst in India

Kerst 2012 is inmiddels weer achter de rug. Het is net 27 december en ik zit te wachten op Jelle en Bregt die onze volgende gasten, Isa, Sandra en Gerard ophalen van het vliegveld. Ik heb net de laatste kerstafwas weggewerkt en moet nu nog minimaal een uur wachten voordat onze nieuwe gasten er zijn. Hanna, Sietske en Brigit zijn naar bed na een stevig partijtje koehandel (geinig spel). Maar hoe waren de Kerstdagen, nou bijzonder, heel anders dan in Nederland. Op Kerstavond had ik een kerststol gebakken met zelf gemaakt amandelspijs en het was goed gelukt. Dus Kerstochtend hadden we ontbijt met kerststol, mmmmm.
Omdat Kert slechts door een heel klein deel van de Indiase bevolking wordt gevierd, zijn alle winkels gewoon open. Hanna en Sietske wilden naar de shopping mall in Saket. Daar is ook een museum voor moderne Indiase kunst bij en daar zouden Brigit en ik naartoe gaan. Zijn we toch een beetje in de buurt van de meiden. Jelle en Bregt gingen lekker sporten. Helaas was het museum dicht tot eind januari, maar we hebben ons vermaakt in een grote boekshop en daarna met een lekkere cappucino in een hippe koffietent. Na een uur of 2 waren de meiden klaar en toen werd het zo verschrikkelijk druk in de shopping mall dat je werkelijk over de hoofden kon lopen. Dus snel weer naar huis waar Jelle en Bregt inmiddels ook weer waren aangekomen.
Toen de keuken in om allerlei lekker gerechtjes te maken voor een Indiase maaltijd. Rosemary had al het een en ander voor ons gemaakt en de rest moesten we zelf doen. We zijn lekker bezig geweest met z'n allen en hebben heerlijk gegeten.




Daarna zijn Jelle en ik nog naar het feestje van de huisbazin geweest. Het was een bijzondere ervaring, we waren de enige westerlingen. Hebben leuke gesprekken gevoerd en weer veel visitekaartjes verzameld. Nadat het eten werd opgediend (rond 23.30 uur!) werd er vlot gegeten en ging iedereen naar huis. Dat is heel gebruikelijk hier, eerst zeer uitgebreid borrelen en dan, laat in de avond, eten om vervolgens direct na het eten het feest te verlaten.

Tweede kerstdag, voor ons dan, is Jelle met Brigit, Hanna en Sietske op stap geweest. Ze hebben de Lotustempel bezocht en nog een traditionele Hindutempel. Daarna naar Nehru place, op zoek naar leuke hoesjes voor de mobieltjes. Later in de middag zijn Jelle, Brigit en ik naar naar het Mahatma Gandhi Memorial geweest, de plaats waar hij is doodgeschoten. Een indrukwekkend monument, heel eenvoudig en bescheiden van omvang.


's Avonds hebben Sietske en Brigit gekookt, geholpen door hun bevallige assistente, Hanna. We hebben heerlijk gegeten en het was weer erg gezellig aan tafel. Hanna zit enorm te genieten en wij ook, er wordt veel gelachen. En nu zit ik dus te wachten, leuk, nog meer gasten, we genieten er allemaal enorm van.

Drukke kerst

Zo ik (jelle) ben weer terug in India. Na 1,5 week Nederland is het weer heerlijk om thuis te zijn. Het was erg gek om in Nederland te zijn. Koud, donker, druk en alleen. Gelukkig heb ik ook veel vrienden en familie gezien en dat was weer erg leuk. Ik kwam woensdagochtend vroeg aan, ging direct naar het hotel, even gedouched en gelijk door naar een conferentie. Leuk om al mijn collega's uit de hele wereld te zien. Ook de conferentie was erg interessant, al die kennis uit de hele wereld over slimme materialen en slimme netten. Om een uur of 4 ging mijn kaarsje uit, dus ik heb besloten om niet het avond programma te volgen maar om te eten met een vriendin (Kit) en vroeg naar bed te gaan. De volgende dagen hadden we verschillende bijeenkomsten en meetings: bijpraten en voorbereiding op het voorjaarscongres in mei. Zaterdagochtend ben ik naar Heiloo gegaan om de familie te zien. Ciet en Alied waren gekomen en het was weer heel goed om elkaar weer te zien. Maar het was ook onwerkelijk dat ik er alleen was zonder de meiden. Zondag avond ben ik naar Deil gegaan. Even bij John en Francisca langs geweest: zij zorgen erg goed voor ons huis (erg lief). De hele week bestond mijn dagen uit 's ochtends vroeg op staan. Ontbijt halen op het station en dan op weg naar afspraken. Doel was om partijen die iets willen met India te spreken en afspraken te maken voor hun bezoek. Zo komt EZ, NWO (financiert fundamenteel onderzoek) en TU Delft naar India. Voor mij geeft dit een mooie agenda voor de komende maanden. De avonden was ik bij vrienden. En dat waren rustpunten. Want zo veel heen en weer reizen is best vermoeiend. Donderdag was ik weer terug in Heiloo, om de laatste avond bij Ina en Kerst te zijn. Lekker geslapen en 's ochtends afscheid genomen: Tot in India (ze komen in maart). En dan weer op weg naar huis, want het is wel duidelijk we wonen in India, Nederland staat voor familie, vrienden en werk maar is niet ons thuis meer. Gek maar ook bijzonder dat je in 5 maanden India als het nieuwe thuis aanvaard. Na een rustige vlucht kwam ik liep in door de slurf in Delhi en het eerste wat opvalt is de geur: India! De meiden stonden met op te wachten en dat voelde goed.

Giserenen hebben we Sietske en Brigit (haar moeder) opgehaald. Sietske is de beste vriendin van Hanna. Aanstaande woensdag komen Isa (de beste vriendin van Bregt), Sandra en Gerard ook. Volle bak, maar erg leuk. Heel goed om de vriendinnen van de meiden te laten zien hoe we leven.

We zijn weer compleet

Gisterenavond of eigenlijk -nacht kwam Jelle aan in Delhi. Wij, de meiden en ik, zijn hem samen met Surender op gaan halen. We hadden de speciale pas van de ambassade waarmee je op de de luchthaven naar binnen mag tot aan de bagageband. Helaas hadden we maar 1 kaart en kon ik de heren van security er niet van overtuigen dat ze ons alle drie door moesten laten. Dus hebben we 2 entreekaartjes gekocht waarmee je in ieder geval de hal in mag, want wij vonden het buiten knap koud! Jelle had een kleine vertraging, maar rond 1 uur kwam hij dan toch door de deuren, met een dikke jas aan, nou ja, zo koud is het hier nou ook weer niet hoor. Snel de koffers in de auto geladen en hup naar huis. Waar we natuurlijk toch meteen de koffers open moesten gooien om te zien wat hij allemaal heeft meegebracht, het leek wel weer Sinterklaas. we hebben alle cadeautjes netjes onder de kerstboom gelegd, maar van de lekkere dingen die hij meebracht, hebben we vandaag wel alvast genoten. We zijn blij dat Jelle weer thuis is en niet alleen vanwege de koffers vol cadeautjes.
Vanavond weer naar de luchthaven, Sietske en haar moeder Brigit ophalen. Dat wordt weer een latertje voor Hanna, maar ze heeft het er graag voor over, heel graag zelfs.

Kerstvoorbereidingen

Het is bijna Kerst dus hoogste tijd om wat voorbereidingen te treffen. De vakantie van de meiden is woensdagmiddag begonnen en we hebben dus heerlijk uitgeslapen. Hoewel, ik werd gewoon rond 6.15 uur wakker!! Terwijl ik daar normaal toch niet zoveel last van heb. Het zal wel komen door de Kerststress. Welke Kerststress, daar hebben we eigenlijk helemaal gaan last van hier. Kerstfeest is hier slechts voor een kleine groep een feestdag, dus geen onaangename drukte in de winkels en.... de winkels zijn zowel op 25 als op 26 december gewoon open! Kan is op Kerstochtend mooi nog een verse groente halen. Natuurlijk hebben we wel voorbereidingen getroffen voor onze gasten. Zaterdag komen Sietske en haar moeder Brigit. Hanna had bedacht dat het leuk zou zijn om met Kerst een Indiase thali te maken, dus daar ben ik mee aan de slag gegaan. Een thali is een metalen bord met daarop een aantal kleine metalen schaaltjes waarin allerlei lekkere gerechtjes zitten. Je eet het met bijvoorbeeld rijst, chapati of naan. Eerst heb ik Rosemary gevraagd of zij kan helpen met het maken. Rosemary is niet gewend voor anderen te koken en ze voelt zich daar duidelijk wat ongemakkelijk onder. Maar ze wil natuurlijk wel graag helpen. Dus Rosemary maakt de chapati (wat ze echt supergoed kan), een lekkere dressing voor de komkommer die geraspt en van zijn vocht ontdaan moet worden en ze maakt 'something with vegetable'. Vervolgens ben ik gaan speuren op internet en heb ik  een aantal leuke recepten gevonden. We gaan het gewoon uitproberen en mocht het allemaal mislukken, we hebben een uitnodiging van onze huisbazin voor een feestje op eerste Kerstdag. En een Indiaas feestje betekent veel, lekker eten. Dus het komt wel goed met ons en onze gasten.
We, de meiden en ik, gaan straks Jelle ophalen. Hij komt vanavond terug na 10 dagen Nederland en we zijn blij dat hij weer thuis komt. We hebben ons prima gered met z'n drietjes, maar het is toch veel gezelliger als Jelle er ook weer is. En hij brengt natuurlijk veel, heel veel (hopen we) cadeautjes mee, want ja, als je zonder ons naar Nederland gaat, dan moet daar natuurlijk wel wat tegenover staan.

Indiase Kerstgroet

Het is bijna Kerst en de vakantie van de meiden is begonnen. Tijd voor een kerstkaart en omdat het ik de post hier nog niet helemaal heb uitgevonden, heb ik het via de mail en de blog gedaan.
Fijne feestdagen allemaal!

Bezoek!

Zondag rond zeven uur kwam Edgar aan in Delhi nadat hij eerst via Chennai naar Goa was gevlogen om daar anderhalve dag te blijven en door te vliegen naar ons! Behoorlijk verreisd kwam hij dus aan, maar na een warme ontvangst en een fris koud biertje, was hij snel weer bijgekomen. Hij bleef jammer genoeg maar 2 dagen, maar we hebben er enorm van genoten. Het is zo leuk om te kunnen laten zien hoe wij hier nu wonen en leven, dat geeft echt een goed gevoel.
Jelle heeft maandag samen met Edgar heel New Delhi doorkruist en natuurlijk zijn ze ook uitgebreid naar het altijd gezellig drukke Old Delhi geweest. Dinsdag hebben we vooral onze directe omgeving laten zien, zijn we lekker wezen lunchen in het hippe Hauz Khas Village, in een echte Engels tearoom. Daarna snel door naar school om de meiden op te halen. Dat ging wat minder snel dan gepland dus snel de meiden gebeld dat we wat later waren. Eenmaal bij school aangekomen, hebben de meiden nog even snel een stukje van de school aan Edgar laten zien en moesten wij vervolgens met Hanna naar een voorlichtingsmiddag voor het IB programma. Dat is het studieprogramma dat deze school volgt en waarvoor Hanna in februari een vakkenpakket moet kiezen. Bregt ging intussen samen met Edgar terug naar huis. 's Avonds hebben we heerlijk gegeten bij de Rendez Vous, een banquet hall hier om de hoek waar ze ook een prima restaurant bij hebben. Na het eten hebben we de cadeautjes uitgepakt die Edgar had meegenomen, Herma was er ook bij via facetime. En ja, toen was het alweer tijd voor de heren om hun spullen klaar te maken voor vertrek. Want ook Jelle is dinsdagavond naar Nederland vertrokken. En nu zijn wij meiden dus met 'n drietjes, met Fred en Spooky natuurlijk! Zaterdag gaan we lekker met z'n drietjes naar de film, naar Hotel Pensylvania. Surender is zaterdag vrij in verband met de bruiloft van zijn neef, dus ik moet zelf rijden. Niet vergeten vooraf met Hanna even samen naar de route te kijken.
Volgende week hebben de meiden nog 2 dagen school daarna nog een halve dag Kerstviering en dan is het zover....VAKANTIE!!!

Sinterklaas in zonnig India

Op 1 december deed Sinterklaas New Delhi aan. Hij zocht nog wat Zwarte Pieten en Hanna durfde die uitdaging wel aan. Dus op zaterdag heb ik haar 's morgens bij Dicky afgezet waar alle Pieten zich verzamelden voor een totale make-over. Wij, Jelle Bregt en ik, gingen om twee uur naar de residentie waar het feest al vrolijk was losgebarsten. Plotseling werden alle kinderen onrustig en renden richting het hek en jawel hoor, daar kwam hij aan, de enige echte Sinterklaas. En hij kwam niet te paard, nee, hij kwam op de olifant! Hij had een bijzonder charmante hoofdpiet bij zich met een bekend gezicht en mooie blauwe ogen. Het was een geweldig leuk feest. Ook Bregt heeft enorm genoten. En wij hebben  heerlijk genoten van Hanna, ze deed het echt geweldig!
Nadat Sinterklaas was vertrokken, mochten de kinderen lekker op de springkussens spelen en konden de ouders nog even wat drinken en bijpraten. Al met al een zeer geslaagde middag.
Zondag is Jelle met Bregt naar voetbal geweest. Er wordt een jeugdcompetitie opgezet en wellicht is het iets voor Bregt nu wel duidelijk is dat hockey onmogelijk is hier. Ik hoop dat ze iets met het voetbal kan, want een teamsport is erg goed voor de kleine dame. Hanna en ik bleven thuis, Hanna had veel huiswerk en moest ook nog aan haar surprise werken. Een lekkere rustige zondag dus voor mij!

Druk druk druk

Meldde ik in mijn vorige blog dat ik nu eindelijk weer tijd had om mijn blog regelmatig bij te werken, doe ik dat helemaal niet. En dat druk, druk, druk is natuurlijk maar een smoesje, hoewel, ja ik ben lekker bezig geweest.
Ik ben inmiddels gestart met mijn vrijwilligerswerk voor Cequin, een ngo die zich inzet voor gelijkheid voor vrouwen en vrouwen sterker te maken. Dat doen ze via het gender resource centre in de Islamitische wijk Jamia Nagar. Jamia Nagar ligt midden tussen de betere wijken van New Delhi maar is een zeer arme wijk. De inwoners behoren in overgrote meerderheid tot het arme deel van de bevolking. Meisjes gaan over het algemeen maar beperkt naar school en een groot deel van de mensen is analfabeet.
Cequin organiseert scholing voor de meisjes en vrouwen, workshops over gezonde voeding, hygiene e.d. Maar er is ook een medisch spreekuur en een  juridisch spreekuur en er is ondersteuning bij bijvoorbeeld het invullen van formulieren. Via het gender resource centre ondersteunen ze circa 10.000 gezinnen. Maar ze doen nog veel meer en breiden de activiteiten steeds verder uit. Kijk vooral eens op hun website: www.cequinindia.org
En wat doe ik daar, nou voorlopig hou ik me bezig met de website. De website is 3 jaar geleden neergezet en moet nodig ge-update worden. Leuk werk waar ik voorlopig 1 dag per week aan besteed.
En wat hebben we eigenlijk nog meer gedaan in de afgelopen weken.
Nou we hebben lootjes getrokken voor Sinterklaas en inmiddels hebben we daar gisterenavond het resultaat van gezien. We hebben het samen met Gerdalies gevierd en iedereen had veel werk van surprises en gedichten gemaakt. We hadden een echte Sinterklaasavond. Gerdalies had pepernoten en speculaas geregeld vanuit Nederland en ik had zelf een banketstaaf gemaakt (die erg goed gelukt was, als zeg ik het zelf).

We hebben de parent/teacher (10-minuten gesprekken) voor Hanna gehad. Alle docenten die we hebben gesproken zijn allemaal even lovend over Hanna. Ze doet het uitstekend in de groep, haar Engels gaat met sprongen vooruit en ook inhoudelijk kan ze de lesstof goed aan. Nu moet ze zich zelf nog wat meer thuis gaan voelen op school. En ook al lijkt het soms moeilijk, wij hebben er alle vertrouwen in dat het haar gaat lukken.
We hebben ook nog een bezoek gebracht aan de American Embassy School om eens te kijken hoe het daar is. Het zag er allemaal uitstekend uit, maar of een overstap naar een andere school nu de oplossing is, daar twijfelen we alle vier aan. Bregt wil helemaal niet overstappen, die voelt zich prima thuis op de British School en ook Hanna verwacht niet dat het op de AES beter zal zijn dan op de BS.  Kortom, goed dat we er geweest zijn, maar voorlopig doen we er even niets mee.
Bregt heeft haar eerste feestje gehad van een van haar vriendinnen van school.Dat was heel erg spannend voor haar, maar gelukkig ging alles goed en heeft ze een fantastisch feest gehad. Ook weer zo'n hobbel die voor de eerste keer genomen moet worden!
Intussen hebben we het Sinterklaas gebeuren dus gehad en gaan we ons nu opmaken voor de Kerst en al het leuke, gezellige bezoek dat we dan verwachten. Maar eerst komt Edgar! Aankomende zondagavond komt hij naar ons, na een weekend Goa met zijn team uit Chennai in verband met het 5 jarig bestaan van Froq India. We kijken allemaal enorm uit naar zijn komst, hij blijft maar 2 dagen, maar dat worden zeker 2 superdagen! Dinsdagavond vertrekt hij weer richting Nederland en ook Jelle gaat dan naar Nederland. Hij komt 22 december weer terug en zit dan zeer waarschijnlijk in hetzelfde vliegtuig als ons eerste bezoek, Sietske en Brigit. Jelle moet vooral werken in Nederland, maar gaat natuurlijk ook wat bezoekjes aan familie en vrienden afleggen. Wij zijn wel een beetje jalours op hem! Hoewel, het is hartstikke koud in Nederland, ik blijf toch maar liever hier, met 25 graden overdag en koele avonden/ochtenden.

Back to normal

Het is vrijdagochtend 10 uur en ik zit eindelijk weer eens achter de computer. De afgelopen 2 weken hebben we Prisca op bezoek gehad en dat was erg gezellig. Natuurlijk moet je je gast wel het een en ander van Delhi laten zien dus dat hebben we gedaan. Jelle heeft in het eerste weekend dat Prisca er was het eerste deel van de sight seeing op zich genomen (kon ik nog even bijkomen van de dengue), vooral ook weer veel dingen gezien waar we nog niet waren geweest! Vervolgens ben ik met Prisca op pad gegaan.
Prisca bracht een koffer vol leuke dingen voor ons mee. Voor de meiden heerlijke boeken, die ze meteen begonnen te lezen en nu al weer bijna uit zijn, helaas! En lekker dingen zoals dropjes voor de meiden en voor ons, jummie jummie! Jelle kreeg een mooi boek met tekeningen over Nederland, heel herkenbaar en ik kreeg een boek over boetseren omdat ik nu serieus aan de knutsel ben. Het leek wel Sinterklaas hier in huis.
Maar nu is Prisca weer weg. Gisterenavond heeft Jelle haar samen met Surrender naar de luchthaven gebracht en terwijl ik dit zit te schrijven, komt ze zo ongeveer aan in Amsterdam.
We zullen haar missen, het was erg gezellig en Prisca kan erg lekker Italiaans koken!!
Dus nu weer back to normal, hoogste tijd om de weblog bij te werken.

Amber Fort

Na alweer een prima nacht in onze koninklijke kamers, zijn we op tijd opgestaan om naar het Amer (spreek uit  Amber) Fort  te gaan. Het ligt hoog op een berg dus je moet heel veel trappen op. Gelukkig is er nog een andere manier, namelijk...op de rug van een olifant.

Dat hebben wij natuurlijk gedaan. Toen we aankwamen stond er een enorme rij te wachten, maar ja, we wilden het graag dus maar in de rij. Later bleek dat er net een paar bussen waren aangekomen en dat er na ons niemand meer kwam! Enfin na een half uurtje wachten, zaten we dan op de olifant. Bregt tussen Jelle en mij in, Hanna samen met Prisca. in een heel rustig tempo waggelden we naar boven tot we op het plein van het fort weer af moesten stappen. Het fort heeft en prachtig paleis dat ook weer schitterend is gedecoreerd. Het is een groot complex met allerlei trapjes, doorgangetjes, poortjes etc. Je kunt er heerlijk ronddolen. Dat hebben we dan ook uitgebreid gedaan.
Naar beneden moet je lopen. De olifanten mogen alleen mensen naar boven dragen. Ook mogen ze maar 4 uur per dag lopen. Surender vertelde dat ze vroeger de hele dag moesten lopen, maar dat die olifanten daar helemaal dol van werden. Een van de olifanten heeft toen een toerist van zijn rug afgesmeten en deze heeft het niet overleefd. De regering besloot dat de olifanten beschermd moesten worden en daarom dus nog maar 4 uur per dag mogen meelopen. Toen wij vroeg in de middag weer richting Delhi vertrokken, zagen we heel veel olifanten vanaf het fort richting huis wandelen.
Na het bezoek aan het fort zijn we weer richting huis gereden, want het was inmiddels 1 uur en de reis duurt toch zeker 5 uur. Na een uurtje rijden stopten we bij Coffee a day voor een hapje en een drankje. Bregt meldde dat ze zich helemaal niet lekker voelde en nog geen minuut later stond ze vreselijk over te geven en toen moesten we nog zo'n 4 uur! Het arme kind was de hele reis hondsberoerd en we moesten regelmatig stoppen omdat ze weer moest spugen. Thuis gekomen hebben we haar snel in bed gestopt en gelukkig kon ze goed slapen. De volgende dag had ze enorme hoofdpijn en lichte koorts. We besloten het een dagje aan te zien voordat we met haar naar een dokter zouden gaan, omdat ze dan meteen bloed gaan prikken. En ja, daar zit Bregt echt niet op te wachten. Gelukkig was ze de volgende dag weer helemaal fit.

Al met al was onze trip naar Jaipur echt geweldig, we gaan er zeker nog een keer naar terug.

Op excursie

We hebben allemaal goed geslapen en na een prima ontbijt, zijn we met de tuc tuc op pad gegaan. Een tuc tuc is hier handiger dan de auto, ze kunnen makkelijker overal tussendoor piepen in de drukke straten. Dus Surender lekker de dag vrij gegeven, maar eerst wilde hij nog wel even de tuc tuc's voor ons regelen! De chauffeur van de ene tuc tuc was erg grappig. Hij heeft een vriendin in Nederland en is er ook 2 keer geweest. Zijn tuc tuc staat helemaal vol met allerlei Nederlandse teksten zoals "ik ben goedkoper dan de Hema" en "ik ben een gezellige kletskous". De meiden vonden het helemaal geweldig. Hij sprak ook nog een paar woorden Nederlands en het was bovendien een komisch mannetje.

We gingen als eerste naar het observatorium, de Jantar Mantor. Dat zijn hele grote astronomische instrumenten, gebouwd tussen 1727 en 1734 waarmee ze in die tijd allerlei informatie over de hemel boven ons kregen.






Vervolgens door naar het City Palace, een complex van een aantal paleizen gebouwd in de 18e eeuw.. Mooi gedecoreerde gebouwen met pleinen en tuinen. Ook een museum met kleding van diverse Maharadja's en hun vrouwen. Een van de Maharadja's, Sawai Jai Singh II was nogal groot en dik, zijn kledingstukken zijn echt enorm. Vooral een pyjamabroek van deze Maharadja zag er zo onwaarschijnlijk groot uit, dat we er erg om hebben gelachen. Helaas mochten we in het museum geen foto's maken. In de Diwan-i-Kas staan 2 enorme zilveren urnen, het zijn de grootste zilveren objecten ter wereld en ze waren nog gepoetst ook!


Het paleis Het was behoorlijk warm, maar gelukkig was er ook een fijn terras in de schaduw waar ze heerlijke koude koffie hadden. En natuurlijk zijn ook hier weer de nodige winkeltjes, waar we even rond moesten snuffelen.
Het bijzondere van dit paleis is dat een deel ervan nog steeds bewoond wordt. Aan de vlag op het dak, konden we zien dat de bewoners thuis waren.

Na het City Palace, zijn we naar het paleis der winden de Hawa Mahal.
Het werd gebouwd door Sawai Pratap Singh zodat zijn purdab-vrouwen van de harem ongezien naar buiten konden kijken en konden genieten van een beetje wind in het zeker 's zomers nogal hete Jaipur.
Daarna werden we door onze tuc tuc's naar een restaurantje gebracht voor een lekkere lunch en vervolgens terug naar het hotel. Waar we nog even lekker bij het zwembad hebben gezeten. De meiden hebben lekker gezwommen en ik lag heerlijk met een boekje op een luie ligstoel.
's Avonds zijn we heerlijk uit eten geweest in een restaurant met een prachtig dakterras. Het was wel even zoeken, maar het was het meer dan waard.

Het hotel

Om een uur of vier waren we eindelijk door de drukke winkelstraat van Jaipur heen. Na nog wat rondzoeken, reden we een straatje in waar een probleem was met een lekkende waterleiding. Het was er één grote modderpoel, allemaal vuilnis op straat waar de koeien en de varkens vrolijk in liepen de wroeten. Help, is hier ons hotel? Vervolgens zagen we een bordje van het hotel op een gesloten pand. Dus ik riep natuurlijk alweer meteen "het is nog gesloten ook!!!" Maar nee hoor, 5 meter verderop was de ingang en het hotel was ......












Adembenemend! Echt prachtig. Het is een oud paleis van een Maharadja en lag middenin een hele drukke wijk, maar eenmaal op het terrein, was het er heerlijk rustig. We hadden prachtige kamers. Kortom het was er heerlijk.

Op weg naar Jaipur

Zaterdagochtend half negen was Surender er. Klaar voor de reis richting Jaipur. Hij had er heel veel zin in en wij ook. Alle bagage in de auto en hup naar de luchthaven, de laatkomer ophalen. Gelukkig had Jelle geen vertraging en landde hij keurig om 9.30 uur zodat we om 10.00 uur de koffer op het dak hadden gebonden en op weg konden gaan. De reis verliep voorspoedig. Gelukkig hadden we de nodige broodjes en koffie meegebracht (echt Hollanders he) want onderweg waren het vooral lokale eettentjes en we hadden geen zin het weekend met een Dellybelly te beginnen. Het is maar 230 km naar Jaipur en er gaat een mooie vierbaansweg naartoe, maar ja, daar moet wel alles overheen. Dus ook de tractoren, fietsen etc. en de weg gaat dwars door allerei dorpjes, stadjes waar ook de voetgangers, koeien en kamelen gebruik maken van de weg. Ook was de weg niet overal even goed (hier en daar miste een stuk) dus doe je er al met al zo'n vijf uur over. Maar dat was niet erg want er was genoeg te zien onderweg.
Om een uur of drie kwamen we aan in Jaipur. Toen nog even het hotel opzoeken. Laten wij nou net door de aller, allerdrukste winkelstraat van Jaipur moeten! We hebben een uur gedaan over een stukje van hooguit 15 minuten lopen, maar het was leuk!


We hebben heerlijk gewindow shopped vanuit de auto en genoten van alle mensen, koeien, kamelen, varkens, bouwwerken die we zagen.

Naar buiten

Na eerst even uitgebreid de kamers te hebben onderzocht, onze koffertjes te hebben uitgepakt is het tijd om even naar buiten te gaan. Via het modderige straatje komen we bij één van de vele mooie stadspoorten van Jaipur. Het is er meteen druk, niet een klein beetje druk, maar heftig druk. Het zijn de laatste dagen voor Diwali en dan moet iedereen nog volop inkopen doen. Het is een beetje zoals de kerstinkopen in Nederland.

Alle winkeltjes zijn helemaal klaar voor de laatste koopwoede! Het is echt geweldig om daar tussen te lopen. De meiden werden wel heel erg bekeken, vielen natuurlijk ook weer enorm op, vooral Hanna met haar lengte en witte haar. Dus ze hebben besloten om een shawl om hun hoofd en haar te dragen. Het ziet er erg leuk uit! Veel vrouwen dragen hier iets om hun haar te bedekken, dus het valt echt minder op, zelfs deze velgekleurde shawls.

Jaipur staat bekend om zijn armbanden/sieraden en stoffen. Lopend door de winkelstraat kwamen we nog veel meer andere dingen tegen natuurlijk, maar er waren wel erg veel armbandenverkopers. Ook kwamen we een breed lachende Surender tegen. Hij had het helemaal naar zijn zin in Jaipur en was ook lekker aan het shoppen. Voor zijn dochter had hij een serie armbanden gekocht die Hanna mocht goedkeuren. Hij was er echt trots op. Het is zo goed om te zien dat ook hij geniet van deze trip. Hij had een goede plek om te slapen gevonden dus alles was weer geregeld.
Terug in het hotel hebben we lekker in het restaurant van het hotel gegeten, we waren moe en hadden geen zin meer om eruit te gaan. Het is duidelijk dat dit hotel vooral westerlingen als gasten heeft. Het eten in het restaurant was echt totaal niet pittig, eigenlijk was het gewoon een beetje flauw! Maar ja, je kunt niet alles hebben natuurlijk. Daarna lekker gaan slapen in onze prachtige kamers.

Het andere India

Natuurlijk moest Prisca ook het andere India zien. Het India van de grote, luxe shopping malls.

Hanna was vrijdag thuis, ze had erg slecht geslapen omdat ze last had van heimwee, niet leuk dus. Jelle zat in Bangalore dus toen ze donderdagavond bij me kwam, heeft ze naast me geslapen, hoewel, veel geslapen heeft ze niet. Prisca stelde voor haar lekker mee te nemen naar een shopping mall en dat hebben we gedaan. We hebben lekker rondgelopen, Prisca heeft een mooie kurta (Indiaas lang hemd) met bijpassende legging en shawl gekocht, staat haar erg goed! Voor Hanna nog een lekker vest gekocht (ja Hanna heeft het hier koud) en voor mezelf een lekker blousje. Daarna lekker gelunchd en toen was het alweer tijd om Bregt van school te halen. Het heeft Hanna wel goed gedaan, ze was weer een stuk vrolijker!

Jelle zat dus in Bangalore en zou die avond thuis komen. Zou thuis komen want hij kwam niet! Om vijf uur belde hij op, vliegtuig gemist, hoe is het mogelijk!!!! We zouden zaterdagochtend vroeg richting Jaipur vertrekken. Om een lang verhaal kort te maken, het verkeer in Bangalore is een drama, hij realiseerde zich te laat dat hij naar het vliegveld moest en tja, daar sta je dan. De eerste vlucht waar nog plek was, was zaterdagochtend 6.30, aankomst in Delhi 9.30. Nadat ik mijn eerste boosheid had verwerkt, de meiden en Prisca had geïnformeerd, gingen we weer praktisch doen. We zouden Jelle met alle bagage voor Jaipur ophalen van de luchthaven en meteen doorrijden richting Jaipur. Een prettig voordeel van dit alles, we hoefden niet vroeg op!

Een puja

Diwali is voor de Hindoes wat Kerst voor ons is. Het feest van het licht, de overwinning van het goede over het kwade, de aankomst van Rama in Ajodhja ('s nachts zonder licht en zonder maan) en daarom zetten Indiërs hun huis van binnen en van buiten vol lichtjes en steken ze grote hoeveelheden vuurwerk af. Maar Diwali is ook een nieuw begin van het jaar. En naar goed Hindoe gebruik vraag je dan om voorspoed en geluk: een Puja.

Ook het personeel op de ambassade houdt een Puja. Alles wordt mooi versierd met oranje bloemetjes (vooral afrikaantjes....). Op de vloer worden met kleurstof mooie mozaïeken gemaakt. Er branden (natuurlijk) heel veel kaarsjes. De vloer wordt bedekt met kleden en je moet je schoenen uit doen als je op het kleed stapt. Het hele kantoor is aanwezig (behalve de ene moslim collega).

Op het kleed staat een tafel met heiligheden. In het centrum Ganesja en Laxmi, de goden van geluk en voorspoed, mooi met bloemen versierd. Fruit, zoetigheden en wierook staan er ook. En er ligt een bel die bij de plechtigheden wordt gebruikt.

Ila, van de politieke afdeling, leidt de plechtigheid. Ze zingt, de meeste zingen mee. Met de wierook en de bel wordt heen en weer gezwaaid.

Zo vragen we met z'n allen om een gelukkig en voorspoedig jaar. Na het zingen krijgen we een stip op ons voorhoofd en mogen we de zoetigheden opeten.

Wel bijzonder om zo met je collega's het "nieuwe" jaar te verwelkomen.

Old Delhi

Tja en als je in New Delhi verblijft, moet je natuurlijk ook wel even naar Old Delhi. Dus woensdagochtend op tijd in de metro gestapt richting Chandni Chowk. Daar aangekomen, dacht ik te weten welke kant we op moesten en aangezien je meteen aangeklampt wordt door fietsriksha's, ging ik vastbesloten op pad. De verkeerde kant op! Gelukkig heeft Prisca een GPS op haar mobiel en wisten we al snel weer waar we wel naartoe moesten. We zijn eerst naar het Rode Fort gegaan. Een prachtig fort met schitterende gebouwen. Wat mij hier altijd weer verrast, is dat zo ontzettend veel Indiers zelf al deze monumenten bezoeken. Ze zijn terecht heel erg trots op hun cultuur en geschiedenis.
Na een uitgebreid bezoek aan het fort hebben we even een kipburgertje gedaan bij de Mac Donalds (jawel, in Old Delhi). Hier durfden we het toch niet aan lokaal te eten op straat, hoewel ik het er altijd wel heerlijk vind ruiken. Vervolgens een bezoek gebracht aan een prachtig Sikh tempel. Er was een bijzondere dienst aan de gang, maar wij konden helaas niet ontdekken waarom dit zo was. Wel mochten we gewoon naar binnen en rondlopen, nadat we eerst onze voeten gewassen hadden en een shawltje op ons hoofd hadden geknutseld.
Daarna zijn we met de fietsriksha richting de spicemarket gegaan. Omdat het bijna Diwali was, waren er minder spices maar wel heel veel nootjes. Ik heb meteen allerlei lekkers ingeslagen. We zijn echt diep de spicemarket ingelopen en kwamen op een gegeven moment in een steegje waar alleen maar gedroogde rode pepertjes werden verkocht, in grote hoeveelheden. Daar prikt de lucht echt enorm in je neus, Prisca en ik begonnen meteen hartgrondig te niezen! We zijn maar snel weer terug gegaan naar de noten en andere specialiteiten voor Diwali.
Jelle zou de meiden ophalen van school, dus wij hadden lekker alle tijd. Om een uur of vier waren we weer thuis en heel hard toe aan een uurtje luieren met de voeten in de lucht.

INA Market en Dilli Haat

Als je op vakantie bent in Delhi, moet je tenminste even naar de INA market geweest zijn en daar tegenover zit de Dilli Haat, voor de echte shoppers onder ons een bezoekje waard. Dus vertrokken Prisca en ik dinsdagochtend richting INA Market. Het is een markt met heel erg veel kleine winkeltjes waar van alles en nog wat verkocht wordt. Iedere keer wordt ik weer verrast wat ze er allemaal hebben. Prisca wilde die avond voor ons koken en had het een en ander nodig. Bij het zien van het lijstje dacht ik nog "dat is vast niet allemaal te vinden hier" maar jawel hoor! Lange vingers en marscarpone voor de tiramisu, kappertjes voor de verrukkelijke tonijnsaus, pijnboompitjes voor de pesto en zelfs vanillestokjes, we hebben het allemaal weer gevonden.
Vervolgens nog even heerlijk over de markt geslenterd. De vlees en vis afdeling hebben we overgeslagen, echt aantrekkelijk is dat niet met al die vliegen. Bovendien koop ik er nooit vlees of vis, daar heb ik natuurlijk weer andere adresjes voor. Wel moest ik nog even vuilniszakjes kopen en daar hadden ze ook heerlijk deo voor Jelle, heb ik die ook meteen maar even voor hem meegebracht.


Toen werd het tijd voor de Dilli Haat. Een markt voor allerlei souvenirs. Zelf noemen ze het een handcraft markt, of wel een markt voor echt authentiek handwerk, maar daar twijfel ik ernstig aan. Maar leuk is het er wel. Prisca wilde graag shawls kopen en dan ben je daar aan het juist adres. Kramen vol met prachtige shawls, allerlei mooie en minder mooie dessins, verschillende kwaliteiten en natuurlijk zeer uiteenlopende prijzen. Op deze markt moet je echt nog flink afdingen want ze vragen over het algemeen 2 x de prijs, zeker aan de witneuzen.Uiteindelijk heeft Prisca er mooie shawls gekocht voor een goede prijs, daar kan ze mee thuis komen! Zelf heb ik ook een lekkere shawl gekocht, het wordt hier nu toch echt wat frisser, 's ochtends is het zo'n 16 graden, dus het is wel lekker om een warme omslagdoek (want zo groot zijn de shawls) te hebben. Daarna hebben we de stap gewaagd en bij een lokaal tentje wat te eten genomen. Het eten was lekker en....we hebben er geen last van gehad.

Dengue

Zo heb je allerlei leuke plannen en zo lig je volkomen gevloerd in je bed met Dengue!
Het weekend van 26 oktober waren allebei de meiden met school op kamp en hadden wij dus een heel weekend met z'n tweetjes. Vrijdag moest Jelle onverwacht toch nog een paar uurtjes werken en dat gaf mij de ruimte nog even met de kleine poes naar de dokter te gaan want dat ingetapete pootje van haar, dat zat niet helemaal goed. Om 11 uur gingen we dan toch samen op pad. Eerst naar de Qutb Minar in Lal Kot, de eerste stad van Delhi, een Islamitisch bouwwerk met moskee, school, graftombes en een schitterende triomftoren. Delhi is opgebouwd uit 7 steden. Met de bouw van het Qutbcomples is eind 12e eeuw gestart en door een aantal eeuwen heen is het steeds verder uitgebreid. De bouwwerken zijn over het algemeen heel goed bewaard gebleven. Het was indrukwekkend bezoek. Gedurende het bezoek, voelde ik me echter steeds minder fit worden. Na afloop toch nog maar even lekker gaan lunchen bij een Italiaans restaurant, maar ik voelde me steeds minder goed. Dus eerst maar even langs huis gereden, temperaturen en jawel hoor koorts! Nou heb ik dat nooit, dus het was duideliijk dat er wat meer dan een griepje onder de leden zat. Samen naar het Max Med Centre gegaan, dokter geconsulteerd, uitgebreid bloed etc. onderzoek in gang gezet en ondertussen steeds beroerder worden. De volgende ochtend de bloeduitslag en jawel, Dengue. Ik denk altijd dat dat soort dingen aan mij voorbij gaat, maar deze keer dus niet.
Vervolgens 5 dagen matjeklap op bed gelegen, wat kan een mens ziek zijn! Mijn enige dagelijkse uitje was de gang naar het ziekenhuis voor bloedonderzoek. Gelukkig ging het na 5 dagen langzaam weer beter en zit ik nu weer vrolijk achter de computer, nog een beetje snel vermoeid, maar toch weer helemaal blij te zijn. We hebben het weer gehad en ik hoop het niet nog een keer mee te maken. Goed smeren maar tegen de muggen en hopen dat ze volgende keer langs me vliegen. Dengue neemt dit jaar overigns epidemische  vormen  aan in Delhi, ik lees er dagelijks over in de krant. Na de moesson is er altijd een piek in het aantal gevallen, maar dit jaar is het aantal gevallen hoger dan normaal.

Fietsen in Delhi

Zoals Lies al heeft aangekondigd: Bregt en ik hebben allebei een mountainbike gekocht! We hebben allebei een sport nodig om onze energie kwijt te raken. Ik heb een mooi bos (Jahanpanah City forest) in de buurt gevonden. Ik denk dat we daar goed kunnen fietsen. Maar niemand doet dat. Alle expats die ik het vraag waarschuwen voor apen, verkeer, bewakers in het bijzonder en Indiërs in het algemeen. De enige manier om uit te vinden of het kan en of het leuk is, is gewoon uitproberen........

Het kopen van een fiets is een bijzondere ervaring. De verkopers gaven Bregt eerst een fiets met zijwieltjes (tot grote verontwaardiging van Bregt). Maar we hebben een Indiase vrouw een fiets zien proberen in de winkel en die kon het echt niet...... Ze eindigde, bijna over de kop, in een stapel fietsen..... dus zo gek was dat dus niet..

Tot mijn grote verbazing kun je hier "gewoon" een Trek mountainbike kopen voor een prijs die iets lager is dan in NL! De stoere fiets van Bregt (zonder zijwieltjes!) konden we gelijk meenemen, die van mij moest besteld worden. Dat duurt hier maar 2 dagen...... (dat soort service is hier heel gewoon, heel anders dan in NL). Toen ik mijn fiets ophaalde vroeg de winkelier nog voorzichtig of ik een extra strip in de band wilde als beveiliging tegen lekkage. Ach, dacht ik, eerst maar eens zien...

Thuis waren we heel trots. Bregt heeft gelijk een klein rondje door de wijk gefietst. De hele straat genoot mee. Zaterdagochtend was het zover. Hanna en Liesbeth gaan vroeg naar de paarden, Bregt en ik hesen ons in de fietskleding, helm op, water mee en hups op weg........

Het eerste stukje naar het bos is de parallelweg langs de outerringroad (tegen het verkeer in, maar daar kijkt niemand van op). Ik voorop, Bregt direct achter mij aan. Wàt vielen we op: vooral Bregt met haar blonde haren. Menige brommer verdraaide zijn nek en vergat op de weg te letten, gesprekken vielen stil en met de mond open werden we gevolgd. We zijn er al aan gewend dus wij hebben er geen last meer van.

Na een druk kruispunt (aan de verkeerde kant) te zijn overgestoken kwamen we bij de ingang van het bos. Daar lag een bewaker te slapen...... Hij kreeg de schrik van zijn leven toen wij het bos in fietsten. Hij riep nog iets, ik denk dat we er niet in mochten of zo, Maar ja, mijn Hindi is nog erg roestig. We trokken ons niets van hem aan en peddelden rustig het bos in.

Ongelofelijk hoe stil, rustig en mooi het daar is. Zo rij je op een drukke straat en zo hoor je de vogels fluiten. Er was een verhard pad dat glooiend door het bos loopt, soms steil maar meestal lekker slingerend ca. 5 km naar het zuiden gaat. Af en toe kom je mediterende/kletsende/"hard" lopende Indiërs tegen, die verbaast opkijken als ik ze groet.
We genoten heel erg met z'n tweeën.

Aan het eind van het bos was een smal wandelpad in aanleg. Het zag er spannend uit. Dus gingen we daarin. Onverhard, vol stenen, takken, boomstronken en rotzooi, maar ach wat geeft het, wij hebben mountainbikes! Inderdaad, erg spannend maar ook........ veel Acacia's. Mooie bomen maar met doorns van ca. 1,5 cm. En ja hoor, mijn achterband was lek. Ik had wel een pomp, maar geen plakspullen. Dus dat werd pompen en fietsen! In het park ging het nog wel. Maar buiten het park was het pompen een hele bezienswaardigheid. En elke keer stond een hele groep Indiërs om ons heen.

Moe maar heel voldaan zijn we thuis gekomen. Ik heb gelijk bandenplak gehaald en mijn band geplakt (toen bleek dat Bregt haar band ook lek was...). Ik deed dat achter de port zodat niemand mij kon zien. Maar helaas, de bewaker zag me. Hij kwam er gelijk bij staan en wilde helpen. Hij keek erg verbaasd: niemand plakt hier zelf zijn band er zijn heel veel "bandenplakcentrales"(mannetjes met een pomp, oliespuit en 1 steeksleutel) langs de weg die dat voor een paar roepies doen. In zijn ogen ben ik dan een hele gekke westerling.


De zondag daarna ben ik alleen op pad geweest naar het Asola wildlife sanctuary. Dat is door het bos, naar rechts, eerste grote kruising naar links en bij een oud fort naar rechts en dan ergens een ingang zoeken. Zo had ik het vanuit Google Maps bekeken. Door het bos ging goed. Maar toen naar rechts ging niet. De grote weg waar ik op kwam heeft een middenberm met hek. Oversteken kon niet. Dus eerst naar links (met het verkeer mee) en dan bij de eerste mogelijkheid een U-bocht maken. Dit was een drukke hoofdweg. Toch ging het fietsen wel goed. Ik ga even hard als een tuktuk (motorriksja) dus ik "hang" achter zo'n tuktuk en dan gaat het prima. Dit is trouwens de geitenmarkt, langs de weg staan honderden geitenverkopers met hun waren.

Toen links, ging ook goed en zowaar.... een fietspad!!!! Alleen wordt die nooit gebruikt want het ligt vol rotzooi en is overgroeit! Rechts bij het oude fort ging ook goed. Ik kwam op een prachtige weg langs het wildlife santuary. Alleen zag ik geen ingang. Maar de weg glooide prachtig en er was weinig verkeer dus ik genoot. Na een tijdje toch een soort hek wat een beetje openstond. Ik naar binnen. Een verbaasde bewaker groette me maar liet me verder met rust. Door middel van een prachtig paadje het park in, heerlijk rustig, geen Indiërs, echter ook geen enkel dier....Na een tijdje hield het pad op..... er stonden prachtige Acacia's.... resultaat: 2 lekke banden! Maar nu kon ik rustig plakken.

Ik heb mijn les nu wel geleerd. Ik ga niet meer off-the-road. Ik kan best over de weg, lekker achter de tuktuk aan. Ik fiets nu regelmatig en heb geen last meer van lekke banden....