Na alweer een prima nacht in onze koninklijke kamers, zijn we op tijd opgestaan om naar het Amer (spreek uit Amber) Fort te gaan. Het ligt hoog op een berg dus je moet heel veel trappen op. Gelukkig is er nog een andere manier, namelijk...op de rug van een olifant.
Dat hebben wij natuurlijk gedaan. Toen we aankwamen stond er een enorme rij te wachten, maar ja, we wilden het graag dus maar in de rij. Later bleek dat er net een paar bussen waren aangekomen en dat er na ons niemand meer kwam! Enfin na een half uurtje wachten, zaten we dan op de olifant. Bregt tussen Jelle en mij in, Hanna samen met Prisca. in een heel rustig tempo waggelden we naar boven tot we op het plein van het fort weer af moesten stappen. Het fort heeft en prachtig paleis dat ook weer schitterend is gedecoreerd. Het is een groot complex met allerlei trapjes, doorgangetjes, poortjes etc. Je kunt er heerlijk ronddolen. Dat hebben we dan ook uitgebreid gedaan.
Naar beneden moet je lopen. De olifanten mogen alleen mensen naar boven dragen. Ook mogen ze maar 4 uur per dag lopen. Surender vertelde dat ze vroeger de hele dag moesten lopen, maar dat die olifanten daar helemaal dol van werden. Een van de olifanten heeft toen een toerist van zijn rug afgesmeten en deze heeft het niet overleefd. De regering besloot dat de olifanten beschermd moesten worden en daarom dus nog maar 4 uur per dag mogen meelopen. Toen wij vroeg in de middag weer richting Delhi vertrokken, zagen we heel veel olifanten vanaf het fort richting huis wandelen.
Na het bezoek aan het fort zijn we weer richting huis gereden, want het was inmiddels 1 uur en de reis duurt toch zeker 5 uur. Na een uurtje rijden stopten we bij Coffee a day voor een hapje en een drankje. Bregt meldde dat ze zich helemaal niet lekker voelde en nog geen minuut later stond ze vreselijk over te geven en toen moesten we nog zo'n 4 uur! Het arme kind was de hele reis hondsberoerd en we moesten regelmatig stoppen omdat ze weer moest spugen. Thuis gekomen hebben we haar snel in bed gestopt en gelukkig kon ze goed slapen. De volgende dag had ze enorme hoofdpijn en lichte koorts. We besloten het een dagje aan te zien voordat we met haar naar een dokter zouden gaan, omdat ze dan meteen bloed gaan prikken. En ja, daar zit Bregt echt niet op te wachten. Gelukkig was ze de volgende dag weer helemaal fit.
Al met al was onze trip naar Jaipur echt geweldig, we gaan er zeker nog een keer naar terug.
Dat hebben wij natuurlijk gedaan. Toen we aankwamen stond er een enorme rij te wachten, maar ja, we wilden het graag dus maar in de rij. Later bleek dat er net een paar bussen waren aangekomen en dat er na ons niemand meer kwam! Enfin na een half uurtje wachten, zaten we dan op de olifant. Bregt tussen Jelle en mij in, Hanna samen met Prisca. in een heel rustig tempo waggelden we naar boven tot we op het plein van het fort weer af moesten stappen. Het fort heeft en prachtig paleis dat ook weer schitterend is gedecoreerd. Het is een groot complex met allerlei trapjes, doorgangetjes, poortjes etc. Je kunt er heerlijk ronddolen. Dat hebben we dan ook uitgebreid gedaan.
Naar beneden moet je lopen. De olifanten mogen alleen mensen naar boven dragen. Ook mogen ze maar 4 uur per dag lopen. Surender vertelde dat ze vroeger de hele dag moesten lopen, maar dat die olifanten daar helemaal dol van werden. Een van de olifanten heeft toen een toerist van zijn rug afgesmeten en deze heeft het niet overleefd. De regering besloot dat de olifanten beschermd moesten worden en daarom dus nog maar 4 uur per dag mogen meelopen. Toen wij vroeg in de middag weer richting Delhi vertrokken, zagen we heel veel olifanten vanaf het fort richting huis wandelen.
Na het bezoek aan het fort zijn we weer richting huis gereden, want het was inmiddels 1 uur en de reis duurt toch zeker 5 uur. Na een uurtje rijden stopten we bij Coffee a day voor een hapje en een drankje. Bregt meldde dat ze zich helemaal niet lekker voelde en nog geen minuut later stond ze vreselijk over te geven en toen moesten we nog zo'n 4 uur! Het arme kind was de hele reis hondsberoerd en we moesten regelmatig stoppen omdat ze weer moest spugen. Thuis gekomen hebben we haar snel in bed gestopt en gelukkig kon ze goed slapen. De volgende dag had ze enorme hoofdpijn en lichte koorts. We besloten het een dagje aan te zien voordat we met haar naar een dokter zouden gaan, omdat ze dan meteen bloed gaan prikken. En ja, daar zit Bregt echt niet op te wachten. Gelukkig was ze de volgende dag weer helemaal fit.
Al met al was onze trip naar Jaipur echt geweldig, we gaan er zeker nog een keer naar terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten