Zo het is hoog tijd dat ik (Jelle dus) ook wat belevenissen toevoeg. Ik werk als Innovatie raad op de ambassade. Ik moet de samenwerking tussen Nederlandse en Indiase kennisinstellingen en R&D bedrijven stimuleren. Een van de dingen die ik doe om een netwerk op te bouwen is presentaties op congressen geven. Ik ben dan de hoog geëerde gast ..........
Het begint bij binnenkomst. De hoogste baas (of bazin) staat bij de deur om je op te wachten, met je persoonlijke begeleider die je tas draagt, je de weg wijst (tot in de wc) en voor je eten zorgt. Kortom je persoonlijke bediende.
Je wordt begeleid naar een kamertje voor speciale gasten waar je in een hele diepe fauteuil moet gaan zitten (eruit komen is een hele toer) en krijg je lekkere (Indiase) hapjes, die vaak lekker spicy zijn (handig als je daarna moet spreken...). Vanaf dat kamertje word je naar de zaal geleid, ongeveer een half uur na aanvangstijd zodat het "gewone volk" op je moet wachten.
Bij binnenkomst staat iedereen op, neem ik plaats achter de tafel (waar je naambordje staat) op het podium en gaat iedereen weer keurig zitten. De opening begint met een speciale openingsceremonie: het aansteken van de kaars. Vuur heeft een reinigende werking voor Hindoes. Als hoog geëerde gast moet je als eerste met een kaarsje de lamp aansteken.
Daarna krijg je de eerbewijzen en "token of appreciation": een sjaal en een kadootje, Vaak een boek over hoe je slimmer wordt, een betere leider kunt zijn of succes kunt hebben. Over de sjaal maakte ik het grapje dat we in Nederland sjaals dragen tegen de kou en dat ik de sjaal dus erg goed kan gebruiken, als ik weer naar Nederland ga. Zo'n grapje waarderen de Indiërs wel.
En dan moet je een praatje houden. Indiërs zijn zeer gevoelig voor complimenten. dus ik begin altijd dat ik van India hou. Ik vraag wie Nederland kent en wat hun ervaringen zijn (erg netjes, punctueel, de grachten, de tulpen, aardige mensen, slap eten en je mag elke vraag stellen, hoe dom ook). Verder vertel ik dat ik wil meehelpen bij de uitdagingen waar India voor staat (ik gebruik nooit het woord problemen). Ik daag ze uit om innovatief te denken en om samen te werken. Dat komt wel aan.
En aan het eind mag je met iedereen op de foto........
Het begint bij binnenkomst. De hoogste baas (of bazin) staat bij de deur om je op te wachten, met je persoonlijke begeleider die je tas draagt, je de weg wijst (tot in de wc) en voor je eten zorgt. Kortom je persoonlijke bediende.
Je wordt begeleid naar een kamertje voor speciale gasten waar je in een hele diepe fauteuil moet gaan zitten (eruit komen is een hele toer) en krijg je lekkere (Indiase) hapjes, die vaak lekker spicy zijn (handig als je daarna moet spreken...). Vanaf dat kamertje word je naar de zaal geleid, ongeveer een half uur na aanvangstijd zodat het "gewone volk" op je moet wachten.
Bij binnenkomst staat iedereen op, neem ik plaats achter de tafel (waar je naambordje staat) op het podium en gaat iedereen weer keurig zitten. De opening begint met een speciale openingsceremonie: het aansteken van de kaars. Vuur heeft een reinigende werking voor Hindoes. Als hoog geëerde gast moet je als eerste met een kaarsje de lamp aansteken.
Daarna krijg je de eerbewijzen en "token of appreciation": een sjaal en een kadootje, Vaak een boek over hoe je slimmer wordt, een betere leider kunt zijn of succes kunt hebben. Over de sjaal maakte ik het grapje dat we in Nederland sjaals dragen tegen de kou en dat ik de sjaal dus erg goed kan gebruiken, als ik weer naar Nederland ga. Zo'n grapje waarderen de Indiërs wel.
En dan moet je een praatje houden. Indiërs zijn zeer gevoelig voor complimenten. dus ik begin altijd dat ik van India hou. Ik vraag wie Nederland kent en wat hun ervaringen zijn (erg netjes, punctueel, de grachten, de tulpen, aardige mensen, slap eten en je mag elke vraag stellen, hoe dom ook). Verder vertel ik dat ik wil meehelpen bij de uitdagingen waar India voor staat (ik gebruik nooit het woord problemen). Ik daag ze uit om innovatief te denken en om samen te werken. Dat komt wel aan.
En aan het eind mag je met iedereen op de foto........
Hoi Jelle,
BeantwoordenVerwijderenleuk jou ook eens te lezen. Hoe is het met Surender?? Hopelijk knapt hij gauw op, hij lijkt een lid van het gezin als ik het zo lees. Groeten aan alle dames en Fred,
Sytske en Carla