"Gewone week"

We hebben een gewone week achter de rug. Nou ja gewoon, er is weer van alles gebeurd.
Eerst heeft Hanna nadat ze haar examens had afgerond, vervolgens heeft ze de Engelse taaltest en de speciale leestest voor dyslectici op de Amerikaanse school gedaan. En al dat harde werken van haar is beloond, ze is aangenomen op de Amerikaanse school en is daar heel erg blij mee! Ze voelt zich niet heel erg thuis op de Britse school en we hopen dat de Amerikaanse school beter bij haar past. Of Bregt ook overstapt, is nog niet zeker, we hopen deze week te horen of er plek is en dan moet ze eerst de taaltest nog doen om toegelaten te worden.

Zaterdag 4 mei hadden we ook hier een speciale bijeenkomst voor dodenherdenking. Op de War Cemetary aan de rand van Delhi liggen een aantal Nederlandse militairen en een aantal veelal Indische burgers in dienst van de Nederlandse krijgsmacht begraven. Ook zij worden jaarlijks herdacht met een mooie, ingetogen ceremonie waar we met z'n viertjes naartoe zijn gegaan. Een heel bijzondere ervaring, twee minuten stilte in een bijzonder warme omgeving met allerlei tropische geluiden op de achtergrond. We vonden het alle vier bijzonder om mee te maken.
Na afloop nog even wat napraten onder het genot van een kopje thee en toen weer naar huis. Omdat het inmiddels al weer half acht was voordat we thuis waren, besloten we maar uit eten te gaan. Aangekomen bij de Rendez Vous, een restaurant hier om de hoek, werden we weer door een heel peloton obers inclusief de manager ontvangen en naar onze vaste tafel gebracht. Ja we hebben een vaste tafel want altijd als we gasten hebben gaan we in dit restaurant eten. En omdat we nogal vaak gasten hebben gehad, komen we er regelmatig!

Inmiddels gaat het weer veel beter met Jelle zijn ogen en is hij afgelopen zondag naar Kerala vertrokken. Hij was de deur nog niet uit, of ik voelde wat gerommel in mijn buik. Ja hoor, eind van de dag lag ik voor pampus, een Delhi belly. Na een nacht vol badkamer bezoek terwijl Bregt rustig naast mij lag te knorren, werd ik 's morgens geradbraakt wakker. Gelukkig was Surender er om de meisjes naar school te brengen en heeft hij ook Fred voor me uitgelaten, echt super. Nadat ik het grootste deel van de dag heb liggen slapen, terwijl Rosemary het huis weer op orde bracht, was ik toen de meiden thuis kwamen weer aardig op de been. Vervolgens wilde ik Fred uit gaan laten en onze guard, Pardeep, zag mij een beetje stakkeren en nam Fred van me over om me uit te laten, echt heel lief en zorgzaam. Ook de avondguard nam Fred meteen van me over om even een blokje met hem om te lopen. Wat boffen wij toch met zulke lieve zorgzame mensen om ons heen. Nu na een nacht lekker slapen met alweer een vredig knorrende Bregt naast me, voel ik me weer goed en ben ik zelf weer met Fred uit wandelen geweest.

Dat Spooky een apart beestje is, dat wisten we al, maar wat haar wel heel bijzonder maakt is dat ze van water houdt. Zodra een badkamerdeur open gaat springt ze in de wasbak, ook de wc-pot is favoriet. Als Hanna gaat douchen en Spooky krijgt de kans om de badkamer in te komen, gaat ze gezellig bij Hanna in de douchebak zitten! Dus toen ze een potje jodium kapot gebeten had en vervolgens Hanna's bed, zichzelf en de rest van haar kamer ermee onder gekliederd had, besloten we haar onder de douche te zetten. Nou, dat vond ze dan toch weer geen succes, wat kan zo'n klein katje krijsen!!!! Daarna vond ze het eigenlijk toch wel weer lekker en liet ze zich heerlijk afdrogen door Hanna.

 Zo is een gewone week hier vaak helemaal niet zo gewoon!