Back to normal

Het is vrijdagochtend 10 uur en ik zit eindelijk weer eens achter de computer. De afgelopen 2 weken hebben we Prisca op bezoek gehad en dat was erg gezellig. Natuurlijk moet je je gast wel het een en ander van Delhi laten zien dus dat hebben we gedaan. Jelle heeft in het eerste weekend dat Prisca er was het eerste deel van de sight seeing op zich genomen (kon ik nog even bijkomen van de dengue), vooral ook weer veel dingen gezien waar we nog niet waren geweest! Vervolgens ben ik met Prisca op pad gegaan.
Prisca bracht een koffer vol leuke dingen voor ons mee. Voor de meiden heerlijke boeken, die ze meteen begonnen te lezen en nu al weer bijna uit zijn, helaas! En lekker dingen zoals dropjes voor de meiden en voor ons, jummie jummie! Jelle kreeg een mooi boek met tekeningen over Nederland, heel herkenbaar en ik kreeg een boek over boetseren omdat ik nu serieus aan de knutsel ben. Het leek wel Sinterklaas hier in huis.
Maar nu is Prisca weer weg. Gisterenavond heeft Jelle haar samen met Surrender naar de luchthaven gebracht en terwijl ik dit zit te schrijven, komt ze zo ongeveer aan in Amsterdam.
We zullen haar missen, het was erg gezellig en Prisca kan erg lekker Italiaans koken!!
Dus nu weer back to normal, hoogste tijd om de weblog bij te werken.

Amber Fort

Na alweer een prima nacht in onze koninklijke kamers, zijn we op tijd opgestaan om naar het Amer (spreek uit  Amber) Fort  te gaan. Het ligt hoog op een berg dus je moet heel veel trappen op. Gelukkig is er nog een andere manier, namelijk...op de rug van een olifant.

Dat hebben wij natuurlijk gedaan. Toen we aankwamen stond er een enorme rij te wachten, maar ja, we wilden het graag dus maar in de rij. Later bleek dat er net een paar bussen waren aangekomen en dat er na ons niemand meer kwam! Enfin na een half uurtje wachten, zaten we dan op de olifant. Bregt tussen Jelle en mij in, Hanna samen met Prisca. in een heel rustig tempo waggelden we naar boven tot we op het plein van het fort weer af moesten stappen. Het fort heeft en prachtig paleis dat ook weer schitterend is gedecoreerd. Het is een groot complex met allerlei trapjes, doorgangetjes, poortjes etc. Je kunt er heerlijk ronddolen. Dat hebben we dan ook uitgebreid gedaan.
Naar beneden moet je lopen. De olifanten mogen alleen mensen naar boven dragen. Ook mogen ze maar 4 uur per dag lopen. Surender vertelde dat ze vroeger de hele dag moesten lopen, maar dat die olifanten daar helemaal dol van werden. Een van de olifanten heeft toen een toerist van zijn rug afgesmeten en deze heeft het niet overleefd. De regering besloot dat de olifanten beschermd moesten worden en daarom dus nog maar 4 uur per dag mogen meelopen. Toen wij vroeg in de middag weer richting Delhi vertrokken, zagen we heel veel olifanten vanaf het fort richting huis wandelen.
Na het bezoek aan het fort zijn we weer richting huis gereden, want het was inmiddels 1 uur en de reis duurt toch zeker 5 uur. Na een uurtje rijden stopten we bij Coffee a day voor een hapje en een drankje. Bregt meldde dat ze zich helemaal niet lekker voelde en nog geen minuut later stond ze vreselijk over te geven en toen moesten we nog zo'n 4 uur! Het arme kind was de hele reis hondsberoerd en we moesten regelmatig stoppen omdat ze weer moest spugen. Thuis gekomen hebben we haar snel in bed gestopt en gelukkig kon ze goed slapen. De volgende dag had ze enorme hoofdpijn en lichte koorts. We besloten het een dagje aan te zien voordat we met haar naar een dokter zouden gaan, omdat ze dan meteen bloed gaan prikken. En ja, daar zit Bregt echt niet op te wachten. Gelukkig was ze de volgende dag weer helemaal fit.

Al met al was onze trip naar Jaipur echt geweldig, we gaan er zeker nog een keer naar terug.

Op excursie

We hebben allemaal goed geslapen en na een prima ontbijt, zijn we met de tuc tuc op pad gegaan. Een tuc tuc is hier handiger dan de auto, ze kunnen makkelijker overal tussendoor piepen in de drukke straten. Dus Surender lekker de dag vrij gegeven, maar eerst wilde hij nog wel even de tuc tuc's voor ons regelen! De chauffeur van de ene tuc tuc was erg grappig. Hij heeft een vriendin in Nederland en is er ook 2 keer geweest. Zijn tuc tuc staat helemaal vol met allerlei Nederlandse teksten zoals "ik ben goedkoper dan de Hema" en "ik ben een gezellige kletskous". De meiden vonden het helemaal geweldig. Hij sprak ook nog een paar woorden Nederlands en het was bovendien een komisch mannetje.

We gingen als eerste naar het observatorium, de Jantar Mantor. Dat zijn hele grote astronomische instrumenten, gebouwd tussen 1727 en 1734 waarmee ze in die tijd allerlei informatie over de hemel boven ons kregen.






Vervolgens door naar het City Palace, een complex van een aantal paleizen gebouwd in de 18e eeuw.. Mooi gedecoreerde gebouwen met pleinen en tuinen. Ook een museum met kleding van diverse Maharadja's en hun vrouwen. Een van de Maharadja's, Sawai Jai Singh II was nogal groot en dik, zijn kledingstukken zijn echt enorm. Vooral een pyjamabroek van deze Maharadja zag er zo onwaarschijnlijk groot uit, dat we er erg om hebben gelachen. Helaas mochten we in het museum geen foto's maken. In de Diwan-i-Kas staan 2 enorme zilveren urnen, het zijn de grootste zilveren objecten ter wereld en ze waren nog gepoetst ook!


Het paleis Het was behoorlijk warm, maar gelukkig was er ook een fijn terras in de schaduw waar ze heerlijke koude koffie hadden. En natuurlijk zijn ook hier weer de nodige winkeltjes, waar we even rond moesten snuffelen.
Het bijzondere van dit paleis is dat een deel ervan nog steeds bewoond wordt. Aan de vlag op het dak, konden we zien dat de bewoners thuis waren.

Na het City Palace, zijn we naar het paleis der winden de Hawa Mahal.
Het werd gebouwd door Sawai Pratap Singh zodat zijn purdab-vrouwen van de harem ongezien naar buiten konden kijken en konden genieten van een beetje wind in het zeker 's zomers nogal hete Jaipur.
Daarna werden we door onze tuc tuc's naar een restaurantje gebracht voor een lekkere lunch en vervolgens terug naar het hotel. Waar we nog even lekker bij het zwembad hebben gezeten. De meiden hebben lekker gezwommen en ik lag heerlijk met een boekje op een luie ligstoel.
's Avonds zijn we heerlijk uit eten geweest in een restaurant met een prachtig dakterras. Het was wel even zoeken, maar het was het meer dan waard.

Het hotel

Om een uur of vier waren we eindelijk door de drukke winkelstraat van Jaipur heen. Na nog wat rondzoeken, reden we een straatje in waar een probleem was met een lekkende waterleiding. Het was er één grote modderpoel, allemaal vuilnis op straat waar de koeien en de varkens vrolijk in liepen de wroeten. Help, is hier ons hotel? Vervolgens zagen we een bordje van het hotel op een gesloten pand. Dus ik riep natuurlijk alweer meteen "het is nog gesloten ook!!!" Maar nee hoor, 5 meter verderop was de ingang en het hotel was ......












Adembenemend! Echt prachtig. Het is een oud paleis van een Maharadja en lag middenin een hele drukke wijk, maar eenmaal op het terrein, was het er heerlijk rustig. We hadden prachtige kamers. Kortom het was er heerlijk.

Op weg naar Jaipur

Zaterdagochtend half negen was Surender er. Klaar voor de reis richting Jaipur. Hij had er heel veel zin in en wij ook. Alle bagage in de auto en hup naar de luchthaven, de laatkomer ophalen. Gelukkig had Jelle geen vertraging en landde hij keurig om 9.30 uur zodat we om 10.00 uur de koffer op het dak hadden gebonden en op weg konden gaan. De reis verliep voorspoedig. Gelukkig hadden we de nodige broodjes en koffie meegebracht (echt Hollanders he) want onderweg waren het vooral lokale eettentjes en we hadden geen zin het weekend met een Dellybelly te beginnen. Het is maar 230 km naar Jaipur en er gaat een mooie vierbaansweg naartoe, maar ja, daar moet wel alles overheen. Dus ook de tractoren, fietsen etc. en de weg gaat dwars door allerei dorpjes, stadjes waar ook de voetgangers, koeien en kamelen gebruik maken van de weg. Ook was de weg niet overal even goed (hier en daar miste een stuk) dus doe je er al met al zo'n vijf uur over. Maar dat was niet erg want er was genoeg te zien onderweg.
Om een uur of drie kwamen we aan in Jaipur. Toen nog even het hotel opzoeken. Laten wij nou net door de aller, allerdrukste winkelstraat van Jaipur moeten! We hebben een uur gedaan over een stukje van hooguit 15 minuten lopen, maar het was leuk!


We hebben heerlijk gewindow shopped vanuit de auto en genoten van alle mensen, koeien, kamelen, varkens, bouwwerken die we zagen.

Naar buiten

Na eerst even uitgebreid de kamers te hebben onderzocht, onze koffertjes te hebben uitgepakt is het tijd om even naar buiten te gaan. Via het modderige straatje komen we bij één van de vele mooie stadspoorten van Jaipur. Het is er meteen druk, niet een klein beetje druk, maar heftig druk. Het zijn de laatste dagen voor Diwali en dan moet iedereen nog volop inkopen doen. Het is een beetje zoals de kerstinkopen in Nederland.

Alle winkeltjes zijn helemaal klaar voor de laatste koopwoede! Het is echt geweldig om daar tussen te lopen. De meiden werden wel heel erg bekeken, vielen natuurlijk ook weer enorm op, vooral Hanna met haar lengte en witte haar. Dus ze hebben besloten om een shawl om hun hoofd en haar te dragen. Het ziet er erg leuk uit! Veel vrouwen dragen hier iets om hun haar te bedekken, dus het valt echt minder op, zelfs deze velgekleurde shawls.

Jaipur staat bekend om zijn armbanden/sieraden en stoffen. Lopend door de winkelstraat kwamen we nog veel meer andere dingen tegen natuurlijk, maar er waren wel erg veel armbandenverkopers. Ook kwamen we een breed lachende Surender tegen. Hij had het helemaal naar zijn zin in Jaipur en was ook lekker aan het shoppen. Voor zijn dochter had hij een serie armbanden gekocht die Hanna mocht goedkeuren. Hij was er echt trots op. Het is zo goed om te zien dat ook hij geniet van deze trip. Hij had een goede plek om te slapen gevonden dus alles was weer geregeld.
Terug in het hotel hebben we lekker in het restaurant van het hotel gegeten, we waren moe en hadden geen zin meer om eruit te gaan. Het is duidelijk dat dit hotel vooral westerlingen als gasten heeft. Het eten in het restaurant was echt totaal niet pittig, eigenlijk was het gewoon een beetje flauw! Maar ja, je kunt niet alles hebben natuurlijk. Daarna lekker gaan slapen in onze prachtige kamers.

Het andere India

Natuurlijk moest Prisca ook het andere India zien. Het India van de grote, luxe shopping malls.

Hanna was vrijdag thuis, ze had erg slecht geslapen omdat ze last had van heimwee, niet leuk dus. Jelle zat in Bangalore dus toen ze donderdagavond bij me kwam, heeft ze naast me geslapen, hoewel, veel geslapen heeft ze niet. Prisca stelde voor haar lekker mee te nemen naar een shopping mall en dat hebben we gedaan. We hebben lekker rondgelopen, Prisca heeft een mooie kurta (Indiaas lang hemd) met bijpassende legging en shawl gekocht, staat haar erg goed! Voor Hanna nog een lekker vest gekocht (ja Hanna heeft het hier koud) en voor mezelf een lekker blousje. Daarna lekker gelunchd en toen was het alweer tijd om Bregt van school te halen. Het heeft Hanna wel goed gedaan, ze was weer een stuk vrolijker!

Jelle zat dus in Bangalore en zou die avond thuis komen. Zou thuis komen want hij kwam niet! Om vijf uur belde hij op, vliegtuig gemist, hoe is het mogelijk!!!! We zouden zaterdagochtend vroeg richting Jaipur vertrekken. Om een lang verhaal kort te maken, het verkeer in Bangalore is een drama, hij realiseerde zich te laat dat hij naar het vliegveld moest en tja, daar sta je dan. De eerste vlucht waar nog plek was, was zaterdagochtend 6.30, aankomst in Delhi 9.30. Nadat ik mijn eerste boosheid had verwerkt, de meiden en Prisca had geïnformeerd, gingen we weer praktisch doen. We zouden Jelle met alle bagage voor Jaipur ophalen van de luchthaven en meteen doorrijden richting Jaipur. Een prettig voordeel van dit alles, we hoefden niet vroeg op!

Een puja

Diwali is voor de Hindoes wat Kerst voor ons is. Het feest van het licht, de overwinning van het goede over het kwade, de aankomst van Rama in Ajodhja ('s nachts zonder licht en zonder maan) en daarom zetten Indiërs hun huis van binnen en van buiten vol lichtjes en steken ze grote hoeveelheden vuurwerk af. Maar Diwali is ook een nieuw begin van het jaar. En naar goed Hindoe gebruik vraag je dan om voorspoed en geluk: een Puja.

Ook het personeel op de ambassade houdt een Puja. Alles wordt mooi versierd met oranje bloemetjes (vooral afrikaantjes....). Op de vloer worden met kleurstof mooie mozaïeken gemaakt. Er branden (natuurlijk) heel veel kaarsjes. De vloer wordt bedekt met kleden en je moet je schoenen uit doen als je op het kleed stapt. Het hele kantoor is aanwezig (behalve de ene moslim collega).

Op het kleed staat een tafel met heiligheden. In het centrum Ganesja en Laxmi, de goden van geluk en voorspoed, mooi met bloemen versierd. Fruit, zoetigheden en wierook staan er ook. En er ligt een bel die bij de plechtigheden wordt gebruikt.

Ila, van de politieke afdeling, leidt de plechtigheid. Ze zingt, de meeste zingen mee. Met de wierook en de bel wordt heen en weer gezwaaid.

Zo vragen we met z'n allen om een gelukkig en voorspoedig jaar. Na het zingen krijgen we een stip op ons voorhoofd en mogen we de zoetigheden opeten.

Wel bijzonder om zo met je collega's het "nieuwe" jaar te verwelkomen.

Old Delhi

Tja en als je in New Delhi verblijft, moet je natuurlijk ook wel even naar Old Delhi. Dus woensdagochtend op tijd in de metro gestapt richting Chandni Chowk. Daar aangekomen, dacht ik te weten welke kant we op moesten en aangezien je meteen aangeklampt wordt door fietsriksha's, ging ik vastbesloten op pad. De verkeerde kant op! Gelukkig heeft Prisca een GPS op haar mobiel en wisten we al snel weer waar we wel naartoe moesten. We zijn eerst naar het Rode Fort gegaan. Een prachtig fort met schitterende gebouwen. Wat mij hier altijd weer verrast, is dat zo ontzettend veel Indiers zelf al deze monumenten bezoeken. Ze zijn terecht heel erg trots op hun cultuur en geschiedenis.
Na een uitgebreid bezoek aan het fort hebben we even een kipburgertje gedaan bij de Mac Donalds (jawel, in Old Delhi). Hier durfden we het toch niet aan lokaal te eten op straat, hoewel ik het er altijd wel heerlijk vind ruiken. Vervolgens een bezoek gebracht aan een prachtig Sikh tempel. Er was een bijzondere dienst aan de gang, maar wij konden helaas niet ontdekken waarom dit zo was. Wel mochten we gewoon naar binnen en rondlopen, nadat we eerst onze voeten gewassen hadden en een shawltje op ons hoofd hadden geknutseld.
Daarna zijn we met de fietsriksha richting de spicemarket gegaan. Omdat het bijna Diwali was, waren er minder spices maar wel heel veel nootjes. Ik heb meteen allerlei lekkers ingeslagen. We zijn echt diep de spicemarket ingelopen en kwamen op een gegeven moment in een steegje waar alleen maar gedroogde rode pepertjes werden verkocht, in grote hoeveelheden. Daar prikt de lucht echt enorm in je neus, Prisca en ik begonnen meteen hartgrondig te niezen! We zijn maar snel weer terug gegaan naar de noten en andere specialiteiten voor Diwali.
Jelle zou de meiden ophalen van school, dus wij hadden lekker alle tijd. Om een uur of vier waren we weer thuis en heel hard toe aan een uurtje luieren met de voeten in de lucht.

INA Market en Dilli Haat

Als je op vakantie bent in Delhi, moet je tenminste even naar de INA market geweest zijn en daar tegenover zit de Dilli Haat, voor de echte shoppers onder ons een bezoekje waard. Dus vertrokken Prisca en ik dinsdagochtend richting INA Market. Het is een markt met heel erg veel kleine winkeltjes waar van alles en nog wat verkocht wordt. Iedere keer wordt ik weer verrast wat ze er allemaal hebben. Prisca wilde die avond voor ons koken en had het een en ander nodig. Bij het zien van het lijstje dacht ik nog "dat is vast niet allemaal te vinden hier" maar jawel hoor! Lange vingers en marscarpone voor de tiramisu, kappertjes voor de verrukkelijke tonijnsaus, pijnboompitjes voor de pesto en zelfs vanillestokjes, we hebben het allemaal weer gevonden.
Vervolgens nog even heerlijk over de markt geslenterd. De vlees en vis afdeling hebben we overgeslagen, echt aantrekkelijk is dat niet met al die vliegen. Bovendien koop ik er nooit vlees of vis, daar heb ik natuurlijk weer andere adresjes voor. Wel moest ik nog even vuilniszakjes kopen en daar hadden ze ook heerlijk deo voor Jelle, heb ik die ook meteen maar even voor hem meegebracht.


Toen werd het tijd voor de Dilli Haat. Een markt voor allerlei souvenirs. Zelf noemen ze het een handcraft markt, of wel een markt voor echt authentiek handwerk, maar daar twijfel ik ernstig aan. Maar leuk is het er wel. Prisca wilde graag shawls kopen en dan ben je daar aan het juist adres. Kramen vol met prachtige shawls, allerlei mooie en minder mooie dessins, verschillende kwaliteiten en natuurlijk zeer uiteenlopende prijzen. Op deze markt moet je echt nog flink afdingen want ze vragen over het algemeen 2 x de prijs, zeker aan de witneuzen.Uiteindelijk heeft Prisca er mooie shawls gekocht voor een goede prijs, daar kan ze mee thuis komen! Zelf heb ik ook een lekkere shawl gekocht, het wordt hier nu toch echt wat frisser, 's ochtends is het zo'n 16 graden, dus het is wel lekker om een warme omslagdoek (want zo groot zijn de shawls) te hebben. Daarna hebben we de stap gewaagd en bij een lokaal tentje wat te eten genomen. Het eten was lekker en....we hebben er geen last van gehad.

Dengue

Zo heb je allerlei leuke plannen en zo lig je volkomen gevloerd in je bed met Dengue!
Het weekend van 26 oktober waren allebei de meiden met school op kamp en hadden wij dus een heel weekend met z'n tweetjes. Vrijdag moest Jelle onverwacht toch nog een paar uurtjes werken en dat gaf mij de ruimte nog even met de kleine poes naar de dokter te gaan want dat ingetapete pootje van haar, dat zat niet helemaal goed. Om 11 uur gingen we dan toch samen op pad. Eerst naar de Qutb Minar in Lal Kot, de eerste stad van Delhi, een Islamitisch bouwwerk met moskee, school, graftombes en een schitterende triomftoren. Delhi is opgebouwd uit 7 steden. Met de bouw van het Qutbcomples is eind 12e eeuw gestart en door een aantal eeuwen heen is het steeds verder uitgebreid. De bouwwerken zijn over het algemeen heel goed bewaard gebleven. Het was indrukwekkend bezoek. Gedurende het bezoek, voelde ik me echter steeds minder fit worden. Na afloop toch nog maar even lekker gaan lunchen bij een Italiaans restaurant, maar ik voelde me steeds minder goed. Dus eerst maar even langs huis gereden, temperaturen en jawel hoor koorts! Nou heb ik dat nooit, dus het was duideliijk dat er wat meer dan een griepje onder de leden zat. Samen naar het Max Med Centre gegaan, dokter geconsulteerd, uitgebreid bloed etc. onderzoek in gang gezet en ondertussen steeds beroerder worden. De volgende ochtend de bloeduitslag en jawel, Dengue. Ik denk altijd dat dat soort dingen aan mij voorbij gaat, maar deze keer dus niet.
Vervolgens 5 dagen matjeklap op bed gelegen, wat kan een mens ziek zijn! Mijn enige dagelijkse uitje was de gang naar het ziekenhuis voor bloedonderzoek. Gelukkig ging het na 5 dagen langzaam weer beter en zit ik nu weer vrolijk achter de computer, nog een beetje snel vermoeid, maar toch weer helemaal blij te zijn. We hebben het weer gehad en ik hoop het niet nog een keer mee te maken. Goed smeren maar tegen de muggen en hopen dat ze volgende keer langs me vliegen. Dengue neemt dit jaar overigns epidemische  vormen  aan in Delhi, ik lees er dagelijks over in de krant. Na de moesson is er altijd een piek in het aantal gevallen, maar dit jaar is het aantal gevallen hoger dan normaal.