Ranthambore National Park

Het weekend van 2/3 mei hadden de meiden 2 dagen extra vrij. Een mooie gelegenheid om nog een National Park in de buurt te bezoeken. Nou ja, in de buurt, het is ongeveer 370 kilometer en dat is redelijk dichtbij in kilometers. In reisuren is het iets verder weg, 7 uur (heenweg) tot 9 uur (terug weg nadat we een afslag hadden gemist) rijden. Een hele trip dus. Maar het was alleszins de moeite waard!!
Vrijdagochtend zijn we vroeg, 6 uur, vertrokken en waren we rond half twee in het hotel. Na de incheck en een snelle lunch, moesten we ons klaar maken voor onze eerste safari.
Ranthambore National Park is een van de parken waar tijgers nog in hun natuurlijke habitat leven. Er zitten volgens onze gids 50+ volwassen tijgers en 20 welpen. Het park is circa 400 vierkante kilometer en 75% van het park is niet toegankelijk voor bezoekers. De overige 25% is verdeeld in 10 zones en per safari mag je maar 1 zone bezoeken. Dit alles ter bescherming van de wilde dieren. Want naast tijgers komen er ook nog heel veel andere wilde dieren voor in het park.

Dancing Peafowl

Blue Bull

Spotted Deer

Onze eerste safari was in zone 6 en we hebben heel veel dieren gezien, het sambar deer, het spotted deer, de blue bull (of nilgai), veel vogels zoals gieren die in een kadaver zaten te pikken, aapjes en de mongoose. Van de mongoose wordt gezegd dat als je die ziet er altijd een tijger in de buurt is. Nou de mongoose zagen we, maar de tijger had zich verstopt.

Sambar Deer

Zaterdagochtend gingen we weer op safari. We moesten al om 6 uur klaar zitten, dus dat was wel weer even kreunen en steunen zo vroeg in de ochtend, maar het is gelukt. Ook nu gingen we naar zone 6 en hebben we heel veel dieren gezien, maar.... geen tijgers!
Terug in het hotel zijn we na een uitgebreid ontbijt lekker bij het zwembad gaan lummelen. Een beetje bijslapen na het vroege opstaan. Na de lunch moesten we ons al weer klaar maken voor de volgende safari. Ik had intussen onze reisorganisatie gebeld om te vragen ervoor te zorgen dat we nu naar een andere zone in het park zouden gaan en ervoor te zorgen dat er weer een gids in onze jeep zat, want die was er tijdens de ochtend safari niet.

Indian Vulture

Toen de jeep ons ophaalde, zat de gids er al in en hij meldde ons dat we naar zone 5 zouden gaan. Zone 1 t/m 5 zijn het oudste deel van het park (opgericht in 1955), zone 6 t/m 10 zijn er in de jaren 80 en 90 bij gekomen. Onze gids op deze safari was fantastisch. Hij wist veel van het park en zijn dieren. Op een gegeven moment hoorden we de waarschuwingsroep van een sambar deer dus wij er op af. Het sambar deer hebben we gezien en binnen no time stond het weggetje afgeladen vol met jeeps en canter trucks, maar de tijger...... die liet zich niet zien. Nou ja, dan maar geen tijgers, we hadden wel een fantastische safari met deze gids.

Zondagochtend weer vroeg op, om 6 uur zaten we weer klaar. Hanna voelde zich niet goed en ik zat even te twijfelen om samen met haar in het hotel te blijven. Na een imodium pilletje hebben we toch besloten mee te gaan. En dat was maar goed ook! We hadden een vriendelijke gids en deelden de jeep met 2 Indiase jonge vrouwen. Beiden gewapend met camera's, dus echte wildlife spotters. Een van de twee vrouwen was ook bijzonder geinteresseerd in vogels dus daar werd Jelle dan weer helemaal blij van! Op naar zone 3, het territorium van een volwassen tijger met 3 welpen van 1,5 jaar oud! Toen we het park in reden werden we meteen gewaarschuwd dat er in de buurt tijgers gespot waren dus gas erop en racen naar de aangegeven plek en inderdaad!!! Daar lag een tijger. Het stond er al vol met jeeps en canters dus we konden het niet heel goed zien, maar we zagen haar. Vervolgens kwam er een tweede tijger aanlopen die de andere tijger begroette en daarna verder liep. Het waren volgens onze gids broer en zus, 2 welpen van 1,5 jaar oud.
 Op een gegeven moment stond de liggende tijger ook op en verdween in de struiken. Onze gids was niet spraakzaam, maar wist wel veel van het gedrag van tijgers. We gingen een stukje verderop bij een meertje staan wachten en ja hoor, daar kwam de eerder geziene tijger tevoorschijn! Na uitgebreid naar hem te hebben gekeken en foto's te hebben gemaakt, ging ook hij er weer vandoor. Helemaal gelukkig gingen we verder, op zoek naar, ja waar naar eigenlijk nu we de tijgers gezien hadden. We reden langs een meertje en aan de overkant zagen we, jawel alweer een tijger!! Het was weer een van de welpen. Ze was erg rusteloos en liep alsmaar heen en weer langs de waterkant. Uiteindelijk verdween ze weer in het hoge gras en gingen we weer op weg.
 We zouden naar het krokodillen meer gaan. Op weg daar naartoe reden we weer langs de plek waar we onze allereerste tijger zagen en echt niet te geloven, maar ze lag er weer en nu stonden er slechts 2 jeeps en hadden we dus alle ruimte om dichtbij te komen en haar goed te zien. Ze lag echt, niet overdreven op zo'n 20 meter afstand van onze jeep!! We hebben ademloos zitten kijken met z'n allen wat een prachtig majestueus dier!! Ze lag gewoon echt naar ons te kijken, we konden haar recht in de ogen kijken. Na zoveel adembenemende tijgers, konden we nog maar een ding doen. Terug naar het hotel en heerlijk nagenieten van onze prachtige safari's.