Vondeling

Vorige week zondagochtend liepen Jelle en ik gezellig samen met Fred te wandelen toen we onderweg een miniscuul klein hondje zagen dat er heel slecht uitzag. Er leek geen moeder in de buurt te zijn, maar Jelle was vol vertrouwen dat die wel zou komen. Thuis gekomen ontbeten met de meiden en toen was het tijd voor Bregt om naar de dierenarts te gaan. Niet voor zichzelf natuurlijk, maar ook weer wel want Bregt werkt als vrijwilligster bij de dierenkliniek. Ze helpt bijvoorbeeld de honden die behandeld worden vast te houden, koekjes te geven en gerust te stellen (door veel koekjes te geven). Ze heeft het er enorm naar haar zin. Onze dierenartsen (vader en dochter) hebben ze ook een honden en katten opvang waar honden gesteriliseerd/gecastreerd worden, zieke en gewonde honden verzorgd en opgevangen en pups die op straat gevonden worden, worden opgevangen. Dus toen ik Bregt weg ging brengen, namen we voor de zekerheid een handdoek mee. Eens even kijken of dat kleine stumpertje nog langs de weg waggelt. En ja hoor, daar zat hij dus wij de handdoek om hem heen gelegd en hup mee naar de dokter. Hij zag er echt heel beroerd uit, dat vond de dokter ook. Ze wilden hem wel opnemen in het puppy rescue program, maar hij kon vanwege zijn slechte conditie niet naar de shelter dus of wij hem een paar dagen op wilden vangen. Tja, dat was natuurlijk niet mijn bedoeling, want je hecht zo snel een zo'n hummeltje!
Goed we hebben hem mee naar huis genomen en moesten hem eerst wassen met antivlooien shampo. Wat een vuil en vlooien er van zo'n piepklein beestje kunnen komen, ongelooflijk!! Na 3 keer wassen was hij het zat en na een klein hapje eten viel hij uitgeput in slaap. Hij moest overdag bij de dokter blijven zodat ze hem in de gaten konden houden en zodat als iemand smolt onder zijn blik, ze hem meteen konden adopteren. 's Avonds kwam hij weer met ons mee naar huis. Omdat we ons niet aan hem willen hechten hebben we hem dinges genoemd. Na de hele avond lekker te hebben geslapen, heeft dinges mij de hele nacht uit mijn slaap gehouden want zo'n kleine krummel kan wel heel erg hard janken hoor! Maandag moest ik werken en is hij een deel van de dag bij de dokter geweest. Daarna weer bij ons thuis, kennis gemaakt met Fred, vond hem wel oke, en met Spooky, vond hem harstikke leuk en ging met hem spelen! Ook Mahavir, een van onze bewakers en Surender waren meteen dol op hem. De tweede nacht heeft hij in de bench van Spooky naast mij geslapen. Zodra hij piepte, deed ik m'n hand in de bench en was hij weer rustig, wat een snoesje.

Dinsdag is hij naar een fosterhome gegaan en daar blijft hij tot hij een definitief baasje heeft gevonden.We vonden het wel jammer dat hij weer weg was maar zijn vooral erg blij dat we hem van straat geplukt hebben want al na 2 dagen begon hij enorm op te knappen en werd het een vrolijk, speels en grappig kereltje. We hopen dat hij heel snel een leuk huis krijgt.