Prettige feestdagen/Seasons Greetings

Sinterklaas

Ondanks alle pittige discussies in Nederland, vieren wij hier nog steeds Sinterklaas met donker geschminkte Pieten. Zaterdag 6 december was het weer zover. Sint kwam weer op z'n trouwe olifant aan met 5 Pieten. De hoofdpiet was een warhoofd en het boek van Sinterklaas kwijt. Gelukkig hebben de kinderen hem geholpen met zoeken en was het boek net voordat Sint aankwam weer gevonden. De hoofdpiet had de kinderen wel goed onder appel, samen juichten, sprongen en schreeuwden ze er vrolijk op los. Er waren 2 Pieten bij die ons wel heel bekend voor kwamen, een hele lange slanke dame en een klein super elastisch Pietje. Onze meiden hebben het geweldig naar hun zin gehad als assistenten van de Sint. De kinderen hebben ook enorm genoten, volop gezongen, met Sint gepraat en vooral veel met de Pieten zitten kletsen. Lekker veel gesnoept en aan het eind ook nog een cadeautje gekregen, ze waren allemaal helemaal voldaan. Nadat de Sint met zijn Pietengevolg weer was vertrokken, konden de kinderen nog even lekker in de tuin spelen en op het luchtkasteel rondspringen terwijl de ouders nog even konden nagenieten met een drankje en ...... Hollandse kaas en rookworst!!! Mede dankzij de geweldige hulp van het personeel van de residentie en de ambassade, liep het feest super soepel en was het een groot succes.

Nadat de meiden waren afgeschminkt en we de tuin weer hadden opgeruimd, zijn we naar huis gegaan om daar lekker boerenkool stampot met rookworst te eten. Jelle had in november diepgevroren boerenkool en rookworsten meegenomen en die hebben we op Sinterklaas avond heerlijk opgegeten. Daarrna hadden we onze eigen surprise avond en dat was super gezellig. Iedereen had weer haar/zijn best gedaan om een  mooie surprise en een prikkelend gedicht te schrijven. Er was veel met piepschuim platen en voor de vulling piepschuim balletjes gewerkt dus de kamer was een grote puinhoop van super statisch piepschuim. We hebben heel veel lol gehad. En na die hele lange dag zijn we alle vier verwend, moe en voldaan lekker ons bed in gedoken.

Schommelen op de kameel

Na een relaxvakantie in een resort, werd het weer hoogtijd voor een beetje afzien. Dus  boekten we een drie daagse tocht op de kameel door de Thar Desert. Vertrek vanaf Bikaner. Dus snel treintickets geboekt (60 dagen van te voren!). Helaas, ook al boekte ik meteen op de dag dat de boekingen voor 26 november open gingen, de trein zat alweer vol en we kwamen op de wachtlijst. Gelukkig was er nog een nachttrein naar Bikaner die er 4 uur langer over doet dus die ook maar meteen geboekt. Ook daar geen geluk, 1 ticket en 3 op de wachtlijst. Volgens alle deskundigen hier geen enkel probleem, komt helemaal goed, jullie kunnen gewoon allemaal met de trein mee. Voor de terugreis lukte het wel in 1 keer om 4 tickets te bemachtigen, dus afwachten maar. Tot op de laatste dag bleef het spannend. De avond van vertrek de trein vertrok om 22.45 uur, om 20.00 uur kregen we eindelijk bericht dat we 4 plaatsen hadden!! Pffff toch een hele opluchting. Dus rond 22.00 uur richting het station vertrokken. Iedereen had ons gewaarschuwd dat het vooral 's avonds en 's nachts koud zou zijn in de woestijn dus veel warme kleren ingepakt, allemaal een koffertje vol. De treinreis verliep soepen, we hebben heel behoorlijk geslapen en de trein was, ooohh de wonderen der Indiase railways, een uur te vroeg in Bikaner. Hup met de hele handel in 2 tuk tuks naar het guesthouse van de Camelman. Daar aangekomen werd ons direct gemeld dat we te veel bagage hadden!!! Dus  we moesten 1  tas achter laten, daar zaten de slaapzakken in en we hebben er toch nog 2 voor de meiden in de kar gepropt.

Wij dachten nog even lekker te ontbijten en koffie te drinken in het guesthouse, maar nee, hup de jeep in op weg naar de kamelen. Om 11 uur 's morgens zaten we allemaal op een eigen kameel!

En daar gingen we in optocht door de woestijn, de kameel met de kar voorop en daarachter wij en nog een heel aardig Frans stel. Het zag er erg leuk uit!





Na een tocht van zo'n 2 uur was het tijd voor de lunch. Dus hup de kamelen weer door de knietjes, iedereen eraf, zadels er af en daar gingen de dames en heren, lekker rollen in het zand. Onze begeleiders maakten een heerlijke lunch voor ons klaar en zo zaten we lekker op een kleed in de schaduw van een boompje te lunchen. Ja want de Thar desert is wel begroeid, er staan wat bomen en vooral veel lage struikjes met gemene prikkels. Volgens onze begeleiders valt er de laatste jaren steeds vaker regen in dat gebied waardoor er ook meer begroeiing is. Er was overigens ook nog genoeg zand hoor, kauwend op een chapati kon je het zand tussen de kiezen horen knarsen. Na nog een poosje lekker te hebben geluierd, gingen we weer verder op de kameel.


Het was een prachtige tocht, maar al dat geschommel en gehobbel, het viel niet mee en we waren blij toen we er aan het eind van de dag af mochten. 

De eerste nacht sliepen we in tentjes die opgezet werden op een omheind terrein. Daar stonden ook 2 gebouwtjes waar gekookt werd en waar alle tenten etc. lagen opgeslagen. We hadden een heerlijk kampvuur en weer een heerlijke maaltijd. En al wat er gebeurde, koud werd het niet! Na een dag kameel rijden is het heerlijk slapen, hoewel op de superdunne matrasjes (meer een soort dikke dekens),  werden we wel een beetje beurs en was het krakkemikkig opstaan de volgende morgen. Na wat rek en strek oefeningen en een voedzaam ontbijt met lekkere pap, waren we weer klaar voor een dag kameelrijden.  Het Franse stel opgehaald en wij zouden verder door de woestijn trekken. Omdat we nu ook alle tenten en slaap spullen mee moesten nemen, werd het nu echt een probleem om onze bagage mee te nemen. Gelukkig was het dus helemaal niet koud geweest, dus we hebben onze koffers in de jeep mee terug gegeven en alleen het hoogst noodzakelijke bij ons gehouden, nou dat paste in 1 tasje dus dat ging goed. 

De tweede dag ging het een stuk beter op de kameel en hadden we toch al minder last van al het geschommel. Ook nu werd er tussen de middag uitgebreid gestopt voor lunch en relaxed in de schaduw liggen lummelen. Aan het eind van de dag stopten we op een prachtige plek. Het was een soort kom met rondom hoge zandduinen en helemaal in de middle of no where. Het was het heerlijk stil en super primitief.


We hebben enorm genoten van de prachtige sterrenhemel, de heerlijke stilte en de frisse lucht. Ook nu was het weer niet koud dus konden we de avond heerlijk buiten zitten. Na weer een nacht op onze comfi bedden, waren we nog wat krakkemikkiger in de morgen. Maar flink zijn en na weer een stevig pap ontbijt hup op de kameel. Aan het eind van de dag kwamen we aan in een dorp waar onze karavaan veel bekijks had. Daar werden we weer opgehaald met de jeep van de Camelman en terug gebracht naar het guesthouse.

Gelukkig mochten we gebruik maken van een kamer met een badkamer!!!! Heerlijk ook al deed de douche het niet, we konden ons lekker afspoelen met bakjes warm water en dat was verrukkelijk. Na een heerlijke maaltijd werden we weer naar het station gebracht om met de nachttrein weer naar Delhi te gaan. Omdat we al wat beurs waren, ging het slapen in de trein nu wat minder, maar ach om 6 uur 's morgens waren we weer thuis en zijn we allemaal lekkere onze zachte bedden in gedoken! Het was een heerlijk avontuur, we hebben alle vier enorm genoten.

Diwali

Afgelopen week was Diwali week. Diwali (of eigenlijk Deepavali) is voor Hindu's wat voor ons Kerst en Oud en Nieuw, het is een van hun belangrijkste feesten. Met Diwali wordt de overwinning van het licht op de duisternis (het goede over het kwade) gevierd. Het is het feest van de lichtjes en overal hangen mensen slingers met lichtjes aan hun huizen en in de bomen/struiken. Het is een feest van meerdere dagen, maar de meningen over hoeveel dagen lopen uiteen. De laatste dag van Diwali vier je met de familie en dan wordt er natuurlijk lekker gegeten. De dagen voor Diwali is het dan ook enorm druk overal. Zelfs tot op de laatste dag van het feest wordt er groots ingekocht, vooral veel, heel veel zoetigheden. Ook wordt er op de avond van de laatste dag enorm veel vuurwerk afgestoken.
Met Diwali geef je traditioneel cadeautjes, dus ik had voor iedereen pakketjes met lekkere zoetigheden gekocht, een soort kerstpakketten dus. Ik had zitten zwoegen om op alle kaarten Happy Diwali in Hindi te schrijven हैप्पी दिवाली. Ben benieuwd of ze het konden lezen, helaas zijn ze allemaal te beleefd om er iets over te zeggen.


Zelf zijn we het lange weekend, Jelle en de meiden hadden donderdag en vrijdag vrij, lekker naar een resort geweest. Omdat we vonden dat Surender thuis bij de familie moest zijn, hadden we een resort in de buurt gevonden, op ongeveer 5 kwartier rijden en toch helemaal buiten de stad, op het platte land. Het was een heerlijk resort, fijn zwembad, mooi park en lekkere kamers. Ook was er een adventure park, waar je kon klimmen, over allerlei touwbruggen kon lopen, kon boogschieten etc. Dat hebben we natuurlijk ook uitgebreid geprobeerd. Verder was het een heel ruim park met enorm veel groen en grote graspartijen zodat we lekker konden badmintonnen en voetballen. Kortom, we hebben enorm genoten.

Holy dip

Afgelopen weekend hebben we dan eindelijk onze holy dip in de Ganges genomen.
Donderdagochtend vroeg zijn we met de auto richting Rishikesh vertrokken. Risikesh ligt ten noorden van Delhi aan de voet van de Himalaya. Het is zo'n 250 km rijden en omdat de wegen niet overal even goed zijn en het druk is op de weg, doe je daar 6 uur over. Rond 1 uur kwamen we aan op onze campsite, Rapid Fire, zo'n 45 minuten voorbij Rishikesh de bergen in. Echt fantastisch, tenten op de oevers van de Ganges! De campsites zijn wel heel erg basic, geen stromend water, geen elektriciteit en de toiletten zijn niet meer dan een gat in de grond. Maar.... het was super fantastisch!
Donderdag hebben we de rest van de middag heerlijk in de Ganges gezwommen, met een kanootje heen en weer gepeddeld (aan een touw) en geluierd op het strand. Er staat een sterke stroming in de rivier dus je moet een zwemvest aan als je gaat zwemmen en eigenlijk moet je ook aan een touw vast zitten. Gelukkig wisten wij de verantwoordelijke man ervan te overtuigen dat dat echt niet nodig was voor ons en dat we keurig binnen het door hem aangegeven gebied zouden blijven. Jelle ging stiekem toch iets verder en voelde meteen de krachtige stroming aan hem trekken en het was nog best moeilijk om weer terug te komen naar de kant!
Omdat er geen elektriciteit was en alleen licht van olielampjes, was het diner in zeer romantische sfeer, het was gokken wat er op je bord lag! Geen probleem, we hebben lekker gegeten en zijn vroeg ons bed in gedoken na een lange dag.
Vrijdagochtend was het dan zover, we zijn gaan raften. Ik had eerst mijn twijfels, maar omdat we echt super goede zwemvesten hadden waar je echt heerlijk mee bleef drijven, heb ik me over mijn angst heen gezet en ben mee gegaan. EN HET WAS LEUK!!! We hadden echt een leuke boot, we zaten met 4 jonge Indiase mannen die echt super vrolijk en blij waren en alles leuk vonden. Ook onze gids was een leuke jonge vent die ons flink uitdaagde. We hebben enorm veel lol gehad met de mannen. Onderweg mochten we regelmatig uit de boot om te zwemmen en te dobberen in de stroming. Vervolgens moest je dan weer in de boot gehesen worden, wat nog niet zo gemakkelijk was want vooral onze Indiase vrienden waren niet echt de slanksten. Dus flink sjorren en trekken en het lukte iedere keer weer met veel gelach en gespartel om iedereen weer in de boot te krijgen.
Zaterdag zijn we weer gaan raften, nu helemaal naar Rishikesh wezen raften, dat was echt een flinke tocht. We vertrokken een beetje laat omdat de groep nu veel groter was en het even duurde voordat alle boten klaar waren, iedereen een zwemvest en helm had gevonden en geluisterd had naar alle veiligheidsinstructies. Rond 11 uur gingen we dan eindelijk op weg. Het was een prachtige tocht met heel veel stroomversnellingen. We hadden weer dezelfde groep mannen in de boot en hebben weer de grootste lol gehad. Omdat wij nu al "ervaren" waren, stuurde onze gids ons veelal over de wildste stukken van de stroomversnellingen. Soms vond ik het wel even heel erg spannend, maar het is allemaal goed gegaan. Het was zaterdag bewolkt en minder warm dus aan het eind van de rit waren we allemaal wel een beetje koud geworden en hongerig! Het was 3 uur tegen de tijd dat we in Rishikesh waren. Gelukkig stond Surender alweer op ons te wachten en hadden we nog de nodige koekjes en andere versnaperingen in de auto liggen. Nadat we ons tussen de handdoeken hadden omgekleed, zijn we in de auto gestapt om weer naar Delhi te gaan. Het was heel erg druk op de weg rondom Rishikesh en vervolgens kwamen we vast te zitten in Haridwar en werd het langzaam donker. We zijn wel doorgereden, maar het was geen fijne rit, in het donker over een slechte tweebaansweg met allerlei wilde inhaal manoeuvres van andere weggebruikers, onverlichte voertuigen, voetgangers, honden, koeien (ook allemaal onverlicht), nee, het was geen pretje. Gelukkig kwamen we halverwege op een vierbaansweg met middenberm en ging het weer een stuk beter. Om 11 uur 's avonds waren we gelukkig weer veilig thuis dankzij de geweldige rijkunsten van onze Surender!

Fietsen

Na onze verhuizing naar Westend, vond ik dat het hoog tijd werd om ook maar eens te gaan fietsen. Deze wijk is vrij rustig en je kunt makkelijk door de wijk fietsen om even naar de winkels te gaan etc. Dus terug in Nederland, dacht ik mijn fiets mee terug te nemen. Omdat Hanna ook wil proberen om met de fiets naar school te gaan, zouden we dus 2 fietsen meenemen. Na wat speurwerk op internet, kwamen we er achter dat het ook wel mogelijk moet zijn om hier een fatsoenlijke fiets te kopen voor zeer redelijke prijzen. Voor de zekerheid hadden we Hanna's fiets wel meegenomen, mocht het niet lukken met de lokale fiets, dan hebben we in ieder geval iets.
Terug in Delhi meteen aan de slag gegaan, op zoek naar de juiste fiets. Na een door de hele stad doorkruisen (met de auto) op zoek naar de juiste fiets, kwamen we onverrichte zaken weer thuis. Helaas, de damesfietsen die hier verkocht worden, zijn geen damesfietsen, maar meisjesfietsen. Het alternatief is een heren mountain bike, maar dat zag ik toch echt niet zitten. Kortom, leuk plan, moeilijk uitvoerbaar.
Afgelopen zaterdag gingen we lekker met de meisjes uit eten. We besloten naar Ploof te gaan omdat dat naast de Lodhi Sports winkel zit en Jelle het handvat van zijn tennisracket opnieuw moest laten tapen (de winkels zijn hier meestal wel tot 21.30 open). Bij de winkel aangekomen stond daar buiten de fiets waar ik naar op zoek was!!! Even proef gereden en ja hoor, helemaal goed. Helaas hadden we de fietsendrager niet bij ons. Geen probleem mevrouw, we komen hem morgen brengen. En daar kwam zondag rond half twee een mannetje aan op mijn nieuwe fiets. Even gecontroleerd, ja alles oke dus fietsen maar. Heerlijk!!! Ik ben meteen samen met Hanna de route naar school wezen fietsen. Heen 15 minuten, terug 20. Goed te doen dus. We zijn nog niet helemaal zeker van de route, moeten nog een paar alternatieve routes fietsen, dat gaan we van de week nog wel doen. Wat een feest, heerlijk op de fiets door Delhi!! Wel goed oppassen natuurlijk, de automobilisten hier houden weinig rekening met fietsers, maar de wegen naar school toe zijn heel breed dus dat is goed te doen.
Dit geeft weer zo'n heerlijk gevoel van vrijheid!

Eindelijk regen!!!!

Over het algemeen genieten we in Delhi in de maanden juli en augustus van de monsoon. Dit jaar wilde het echter maar niet lukken met de regen. Toen we 7 augustus terug kwamen, was het warm, heel erg warm en droog. Het had nauwelijks nog geregend en het zag er ook nog niet naar uit dat dat snel zou gebeuren. En het bleef warm, rond het middaguur kwam de temperatuur regelmatig rond de 40 graden uit. Delhi en zijn inwoners zuchtte onder deze ongewone temperaturen en het leek er op dat we dit jaar de monsoon zouden overslaan. Maar gelukkig!!!! Afgelopen donderdag hadden we toch zo maar ineens een flinke regenbui en vrijdag alweer één en zondag hadden we zelfs vrijwel de hele dag regen. Ook de dagen daarna viel er elke dag wel wat regen. Het is nog lang niet genoeg, maar het is een begin en de temperatuur is eindelijk gedaald. Het is nu rond het middaguur zo'n 32 graden en dat is zeer aangenaam! We hopen dat de regen nog
even aanhoudt zodat de watervoorraden ook weer aangevuld kunnen worden. Het betekent natuurlijk wel dat de muggen nu ook weer aanwezig zijn, gisteren ben ik op de tennisbaan al een flink aantal keren gestoken dus flink smeren maar weer met anti-mug. De honden zijn ook heel blij met de temperatuur, ze worden steeds actiever en beginnen zelfs regelmatig met elkaar te spelen. Erg leuk om te zien, wel een beetje oppassen, Zara is wat groter dan wij gewend zijn, dus de glazen en schaaltjes vliegen regelmatig in het rond als de dame ze met haar staart van tafel zwiept!

Een klein zorgpuntje van de regen is wel dat we nog steeds flinke lekkage hebben in huis. Vooral in de slaapkamer van Hanna. Tijdens onze vakantie heeft de huisbaas een groot deel van het plafond in Hanna's kamer, Bregt's kamer, de hal en de woonkamer, laten repareren en is alles opnieuw geschilderd. Het moet een enorme puinhoop geweest zijn in huis gezien de resten verf die wij nog steeds tegen komen. Arme Rosemary, ze heeft heel hard gewerkt om alles weer op orde te krijgen. En nu zit het plafond van Hanna alweer helemaal helemaal vol met vochtplekken. Zucht.... De huisbaas heeft beloofd dat hij ervoor zal zorgen dat het probleem echt opgelost wordt, wat volgens mij nog niet zo eenvoudig is want het lijkt wel of het hele dak lekt. Het is een plat dak dat betegeld is. De voegen tussen de tegels zien er niet best uit, dus wellicht is dat het probleem. We weten het niet, we hopen maar dat het opgelost wordt voordat het plafond weer naar beneden komt.

Weer thuis in Delhi

Nadat we 2 zalige weken in Spanje hebben genoten van zon, zee en strand en 5 weken heerlijk thuis zijn geweest in Deil, zijn we nu dan eindelijk weer lekker thuis in Delhi. Bij aankomst op de luchthaven stond een heel blije Surender alweer op ons te wachten. Koffers in de auto en op het dak geladen (want we hadden weer veel bij ons) en de fiets, jawel Hanna heeft haar fiets uit Nederland mee genomen, achterop gebonden. Wij zijn zo ongeveer de enige inwoners van Delhi met een fietsendrager en we hebben er dan ook altijd lekker veel bekijks mee. Rond 3 uur in de nacht waren we thuis in Westend. Spooky was superblij Hanna weer te zien, maar ook wel een beetje beledigd over het feit dat ze zoooo lang weg was geweest.
We hadden nog 4 dagen om ons voor te bereiden op een frisse start op school. Jelle moest natuurlijk wel meteen donderdag aan het werk, maar mocht ook eerst even uitslapen.
Inmiddels zijn de meiden dus gestart met school. Voor Bregt was het spannend, een nieuwe start op een nieuwe school. Gelukkig ging de eerste dag heel goed en heeft ze meteen leuk contact met klasgenoten, wordt ze goed opgevangen en geholpen met haar weg vinden. Zoals het gebruikelijk is in Amerika, hebben ze een mealplan dus eet Bregt iedere dag allerlei lekkere dingen voor de lunch (spagetti met balletjes en saus, hot dogs, fruit en ijsjes toe!). We hopen echt dat ze het op deze school enorm naar haar zin zal hebben.
Hanna had ook wel weer zin om naar school te gaan en haar vrienden en vriendinnen weer te zien. Het rooster voor het komend semester vond ze iets minder leuk, maar ach, dat is ook altijd weer even wennen.
Op dezelfde dag als wij, kwamen Michiel, Roos en Dominique aan, een nieuw Nederlands gezin. Zij hebben ook een hond, Zara. Zara ging naar het pension omdat de familie nog in een hotel zit en honden daar niet zijn toegestaan. Omdat Zara het wel heel erg warm had in het pension, logeert ze nu bij ons. Zara is een flinke Duitse herder en het is een schatje. We zijn allemaal dol op haar, vooral Fred is erg blij met haar komst. Helaas houdt Zara ook al niet van poezen dus Spooky is de klos, zij moet voorlopig even rustig op haar kamer blijven (overigens niet geheel tot haar genoegen).  

Sri Lanka 2

De reis naar Kandy was geen feest. Kandy ligt midden in de bergen en de reis er naartoe gaat dus inderdaad door de bergen. Onze chauffeur is duidelijk niet gewend om in de bergen te rijden. Hij was constant aan het optrekken en afremmen, we werden er helemaal tureluurs en licht misselijk van. Onderweg maakten we nog een stopje bij een spicegarden maar die hadden we in Kerala ook al bezocht dus waren we er snel doorheen. Vervolgens nog een stopje bij een batik fabriek gemaakt en dat was heel erg leuk. Een vriendelijke oude dame heeft ons rond geleid en dat deed ze heel charmant. Gevolg is dat we natuurlijk de  nodige leuke batik dingetjes gekocht hebben. Batik is echt enorm arbeidsintensief. Het wordt vooramelijk door vrouwen gedaan en de arbeidsomstandigheden leken ons niet al te gezond, de hele dag werken met dampend hete was en dan de chemicalien voor de kleurbaden. De vrouwen hadden onder elkaar gelukkig wel veel plezier. Daarna ook nog een handel in edelstenen en half edelstenen bekeken die lokaal in de rivierbeddig worden gevonden. Mooie glimmertjes allemaal, helaas, niets gekocht. In Kandy aangekomen eerst de door de stad gelopen. Het was er gezellig druk. Leuke lokale markt bezocht.
s' Avonds hebben we een traditionele dansvoorstelling bezocht. Het dansen was mooi, de muziek wat minder. De show werd afgesloten met een echte vuurvreters act, getver... 2 mannen die brandende fakkels in hun mond steken, de meiden en ik werden er licht onwel van. Vervolgens gingen ze ook nog over hete kolen lopen en dat ze heet waren is zeker, we hebben het persoonlijk gecontroleerd!
Ons hotel was groot en druk. Na de rustige kleine hotelletjes die we tot dan toe gehad hadden, was dat even wennen. In Kandy staat een tempel waar volgens de overlevering een tand van Buddha ligt. We zijn naar de ceremonie geweest. De oude tempel gaat dan een uurtje open en je kunt dan vanaf een afstand door een raampje naar het altaar kijken, het ziet er uit als een grote klok helemaal van goud, waar de tand in zit. We voelden ons een beetje out of place tussen al die biddende mensen. De volgende dag zijn we naar het olifanten weeshuis geweest. Dat was heel erg leuk. Het weeshuis zit aan een rivier waar de olifanten iedere dag een bad krijgen. Ook het terrein van het weeshuis was  super leuk. Er stonden een heel aantal kleine olifanten van 1 en 2 jaar die we mochten voeren en aaien echt heel lief. Er worden olifanten opgevangen die wees zijn, maar ook gewonde olifanten. De weesjes worden als ze groot genoeg zjn om voor zichzelf te zorgen, weer terug gezet in de jungle. Voor de gewonde olifanten hangt het af van het herstel. Er stond 1 olifant die op een landmijn was gestapt, zij was er al 10 jaar en kon nog steeds nauwelijks staan, heel treurig.

Vanaf Kandy zijn we naar Uda Walawe National Park gereden. Het was een lange reis, eind van de dag kwamen we aan op onze camping! Echt een toplocatie. Aan een rivier en de tenten waren een soort houten huisjes met tentdoek er overheen. Echt super super leuk. We hebben lekker gezwommen in de rivier tot groot vermaak van de lokale aanwezigen. Omdat we de enige gasten waren (het is hier nog laag seizoen) hadden we 's avonds de bbq met kok, aan de rivier helemaal voor ons alleen. We hebben zo enorm genoten en het eten was verrukkelijk. De volgende ochtend moesten we vroeg op (5.30 uur!!) voor de safari. We hebben  3 uur door het park gereden, olifanten gezien en krokodillen, herten en prachtige vogels. Na de safari heerlijk ontbijt alweer aan de rivier en door naar Yala National Park. Yala is een heel groot park en we zijn daar een hele dag op safari geweest. We hebben weer heel veel dieren gezien en ook 2 luipaarden. Eerst 1 die lekker lui in een boom lag te slapen en zeker niet van plan was zich te bewegen. We hebben er heel erg lang naar zitten kijken en van genoten. En net voordat we het park uit zouden gaan kregen we een tip van een andere chauffeur en ja hoor een stukje verderop nog een luipaard en heel dichtbij en we konden hem/haar heel rustig bekijken want.....

ze zat te poepen! Echt helemaal geweldig.

Nu zitten we in Galle. Een kleine stad aan de west kust. We zitten in een leuk hotelletje op het hoogste punt van de stad en hebben een prachtig uitzicht over de hele stad en de baai. We hebben net een oud Nederlands fort bezocht. Erg leuk in het fort is een heel dorpje met zeer Europees en vaak ook Hollands aan doende huizen en zelfs 2 kerkjes. Het fort is ook in handen van de Engelsen geweest en er is daarna ook nog door Sri Lankanen binnen de muren van het fort gebouwd dus het is een grappige mix van bouwstijlen.

Morgen gaan we door naar Colombo. Daar blijven we nog 1 nacht en dan vliegen we zondag weer naar huis. We hebben nog geen zin om dit prachtige eiland te verlaten, maar we willen toch ook wel weer naar Fred en Spooky dus we gaan toch!

Sri Lanka

Terwijl ik lekker lig te relaxen onder een mango tree, even een momentje om de blog bij te werken. Zondag 1 juni zijn we in de avond naar Colombo gevlogen. Daar werden we opgewacht door Mr. Ananda, onze chauffeur voor de komende 2 weken. Een bijzonder vriendelijk en behulpzame man. Na een ritje van een half uur waren we een beetje ongerust over zijn rijstijl. Hij slingerde nl. nogal veel, we werden licht zeeziek achterin. Gelukkig duurde de reis niet te lang en waren we snel in ons eerste hotel. Het was al laat toen we aankwamen dus we zijn meteen lekker naar bed gegaan. 's nachts werden Jelle en ik wakker van een enorm onweer en zware regenbuiten. Nog even snel bij de meiden gaan kijken, maar daar was alles stil. Door het noodweer hadden wij niet zo lekker geslapen. gelukkig hadden de meiden er allemaal niets van mee gekregen en hadden ze heerlijk geslapen. Later hoorden we op het nieuws dat het noodweer tot overstromingen en landverschuivingen had geleid waar een flink aantal mensen bij zijn omgekomen. Heel treurig.

Maandagochtend zijn we op tijd op pad gegaan naar Anuradhapura. Gelukkig was Mr. Ananda goed uitgerust en slingerde hij nu niet meer. In Anuradhapura en Mihintale hebben we een prachtige ruines en monumenten bezocht waaronder een 2300 jaar oude stupa. Aan het eind van de dag kwamen we aan in bijons hotel, waar een heerlijk klein hotel met een fijn zwembad. De volgende dag hebben we het dorpje bezocht, hebben we tot schrik van Mr. Ananda gelunched in een zeer lokaal restaurantje en niemand werd er ziek van. Daarna hebben we lekker gerelaxed bij het zwembad terwijl Jelle ging wandelen in de omgevig om mooie foto's te maken.

Woensdag vertrokken we naar Trincomalee dat ligt aan de Indische Oceaan dus aan de oostkust van het eiland. Het hotel lag echt aan het strand dus we hebben heerlijk genoten van anderhalve dag strandleven. Jelle en Bregt zijn nog met een bootje naar een koraaleiland gegaan om daar te snorkelen en dat was schitterend.

Vrijdag gingen we op weg Dambulla. Onderweg hebben we Polonnaruwa de oude hoofdstad van Sri Lanka bezocht met ruines van een paleis met alles wat daarbij hoort. Erg mooi, maar de meiden vonden het minder leuk, ze waren wel een beetje klaar met de ruines. Aan het eind van de dag waren we in ons hotel met alweer een heerlijk zwembad waar we lekker konden afkoelen. Vanmorgen zijn Jelle en ik samen naar het fort van Sigiriya geweest. Het is een gigantische rots waar bovenop een paleis heeft gestaan. Nu zijn er alleen nog ruines over maar het is al met al nog steeds zeer indrukwekkend. We zijn helemaal naar boven gagaan, twaalf honderd en nog wat treden omhoog en dat bij een temperatuur van zo'n 30 graden, is best afzien. Maar het was het zeer zeker waard! De meiden zijn in het hotel gebleven. We hadden een ontbijt op bed voor ze geregeld en ze hebben heerlijk samen gerelaxed in en om het hotel. Het hotel ligt midden  in een oude mango en cashew plantage en de meeste bomen zijn blijven staan. Daar tussenin zijn kleine gebouwen neer gezet met ieder 4 kamers.
Naast het zwembad zijn rijstvelden het ziet er allemaal heel idylisch uit! Nu zit ik dus aan het zwembad onder de mango tree en het enige waar ik me zorgen om hoef te maken is dat er geen mango op m'n hoofd valt want het is mango tijd en ze vallen bij bossen uit de boom!

Morgen vertrekken we weer, dan gaan we naar Kandy.

Klein verschil

Nederland vs Delhi, India op 29 mei 2014

Bijna vakantie

Het is woensdag 28 mei, Bregt moet morgenochtend nog naar school en Hanna vrijdagochtend en dan is het vakantie!!! Ons tweede jaar hier zit er alweer bijna op. Alweer een jaar vol hoogtepunten en natuurlijk ook wat dieptepunten. Straks gaan we heerlijk op vakantie. Zondag vertrekken we voor 2 weken naar Sri Lanka, daar gaan we een mooie rondreis maken. Daarna blijven de meisjes en ik nog 2 dagen in Delhi om vervolgens richting Nederland en Spanje te gaan. Jelle moet dan nog even hier blijven, want die kan natuurlijk niet zo lang op vakantie als wij! Och arme....
Eerst nog even de afgelopen periode. Jelle is vorige week weer thuis gekomen na 2 weken Nederland. De meiden en ik hebben ons daar prima doorheen geslagen. Gelukkig is niemand ziek geworden en liep alles rustig op rolletjes. Bregt had weer een puppy mee naar huis gebracht, Dinges3 en zij is bijna een week bij ons gebleven. Ze had een zeer ernstige verwonding en we hebben haar heel goed verzorgd. Tegen de tijd dat ze weer weg ging was de wond al een heel eind genezen. Het was wel een kleine druktemaker. Vooral 's nachts. Ik mocht elke nacht een aantal keren mijn bed uit omdat de kleine dame lag te piepen, maar ja als je ook zo gewond bent, dan heb je waarschijnlijk wel veel pijn. Grappig genoeg wilde ze ondanks de belemmering door het verband wel heel graag spelen vooral met Fred. Spooky vond deze Dinges niks aan en werd heel boos als ze in de buurt kwam. Fred vond het allemaal wel best, hij bromde wat als een oude man als het hem allemaal te druk werd, maar hij was wel lief voor haar. We moesten alle drie weer even wennen toen de kleine Dinges ons weer verliet.
Hanna heeft de afgelopen dagen semester examens gedaan en ze is er heel ontspannen doorheen gerold en verwacht dat de cijfers goed zullen zijn. Ze gaat met een mooie eindlijst door naar het volgende jaar.
Afgelopen vrijdag hebben we Bregt haar verjaardagsfeestje gevierd. Ja ze was al in februari jarig, maar wilde graag een zwembad feestje houden en dan moet het wel lekker warm zijn en dat was het afgelopen weekend. Wat wel weer bizar was, was dat we aan het eind van de middag een stevige regen en onweersbui kregen, dat is echt heel ongebruikelijk voor deze tijd van het jaar. We hebben sowieso de afgelopen periode veel regen voor de tijd van het jaar gehad. Maar terug naar het feestje, de pizza zijn we thuis gaan eten en de meisjes hebben het heel gezellig gehad.
Gisteren hebben we afscheid genomen van ons tiger hunt maatje, Steve. We hebben de afgelopen 2 jaar heel regelmatig samen op zondagochtend buitenritten gemaakt waarbij we tijgers gingen jagen. Bij gebrek aan tijgers deden de herten die we tegen kwamen ook leuk dienst. Dwars door de struiken door het ruige terrein probeerden we de herten in te sluiten. Het was altijd big fun ook de paarden vonden het heerlijk. In al die tijd hebben we veel wilde capriolen van de paarden meegemaakt (ze zijn over het algemeen nogal schrikkerig) maar geen van ons groepje is er ooit afgevallen. Afscheid nemen is niet leuk, we hadden het er allemaal wel een beetje moeilijk mee, we hebben echt zo veel lol gehad samen. Nu moeten Hanna en ik op zoek naar een nieuw maatje, maar dat komt na de vakantie weer.
Eerst maar eens de koffers pakken voor Sri Lanka. Alle papieren, slaapplaatsen, het vervoer ect. het is allemaal geregeld dus als het goed is, gaan we een heerlijke vakantie beleven. Zondagmiddag vertrekken we ik ga proberen de blog bij te houden, maar ja, als ik eenmaal op vakantie ben......

Dinges 2

Ja zoals dat te verwachten was, kwam er na vondeling Dinges een Dinges 2. Toen ik Bregft dinsdagavond bij de dierenarts ophaalde, stond ze met een snoezig klein hondje in haar armen. Meteen kreeg ik het verhaal van dit stakkertje te horen van Bregt en de dierenarts. Ze is gevonden op een markt waar ze alleen rondliep. Ze had 8 broertjes en zusjes en die zijn allemaal dood en ook de moeder is dood. Of we haar wilden fosteren. Ondertussen waren de smekende ogen van Bregt en het hondje op mij gericht. Ja en wat doe je dan, ik wilde nog heel verstandig dat ze het eerst met Jelle zou overleggen, maar toen de dierenarts zei dat het maar voor 1 nachtje was, ja toen hebben we haar natuurlijk meegenomen. Het is een lief en heel speels hondje met stevige poten dus dat wordt een flinke dame. Fred vond het allemaal maar weer zo zo, vooral omdat ze de hele tijd achter hem aan bleef hollen (zoals hij dat ook deed toen hij nog klein was). Spooky vond ook Dinges 2 weer erg leuk en heeft uitgebreid met haar gespeeld. Zo grappig dat Spooky daar zo van geniet en ze zo lief is voor kleine hondjes terwijl ze over het algemeen een echte kattekop is. Dinges 2 mocht weer in de bench van Spooky naast mijn bed slapen en dat ging prima totdat Bregt om 3 uur binnen kwam rennen dat ze zo misselijk was. Nadat ze flink had overgegeven hebben we haar weer lekker in bed gestopt en wilden we zelf ook weer lekker gaan slapen, maar ja, Dinges 2 was wakker. We lagen natuurlijk allebei te luisteren of we Bregt hoorden en ondertussen lag Dinges 2 de hele tijd te knorren en te zachtjes te piepen dus van echt slapen kwam niet veel meer terecht. Gelukkig heeft Bregt de rest van de nacht wel goed geslapen en was ze 's morgens niet misselijk meer. Omdat ze nog wel veel last van haar buik had, is ze lekker een dagje thuis gebleven. En dat kwam goed uit want we hadden nog weer een gesprek op de Amerikaanse school en Bregt is TOEGELATEN!!!!! HOERA! Na de zomervakantie start ze op AES, we zijn er echt super super blij mee.

Dinges 2 is woensdagmorgen naar haar nieuwe fosterhome gegaan dus we wachten hier weer rustig af wanneer het volgende project komt.

De 40 graden grens is bereikt

Vorig jaar om deze tijd was de 40 graden grens allang bereikt, maar dit jaar duurde het langer. De temperatuur bleef ongewoon laag wat wij wel erg aangenaam vonden. Ook heeft het in maart en zelfs in april nog flink geregend en geonweerd en daardoor bleef het dus koeler. Kortom het was eigenlijk gewoon heel aangenaam weer. Nu lijkt de omslag dan toch daar te zijn. Vanmiddag liep de temperatuur op naar 40 graden (in de schaduw) ook is de lucht nu erg droog wat ik wel prettig vind. Fred vindt het allemaal minder, hij was vanmiddag met Mahavir wezen wandelen en stortte teruggekomen neer op de koele vloer om daar enige uren voor pampus te blijven liggen. Ook de nachten worden nu warmer waardoor het 's ochtends niet meer zo lekker koel is in het park en de bloemen in het park verdorren nu in hoog tempo. Kortom de zomer komt eraan!

Gelukkig worden een dezer dagen de drie oude airco's in ons huis vervangen voor nieuwe want ik denk dat die heel binnenkort weer moeten gaan draaien. Nu doen we het nog met af en toe een uurtje en vervolgens de fan, maar dat wordt straks wel anders en dan is het fijn als je goed werkende airco's hebt. 

Bij ons schijnt op Koningsdag in ieder geval de zon. Ik hoop dat dat ook zo is in Nederland. Fijne Konginsdag!

Vondeling

Vorige week zondagochtend liepen Jelle en ik gezellig samen met Fred te wandelen toen we onderweg een miniscuul klein hondje zagen dat er heel slecht uitzag. Er leek geen moeder in de buurt te zijn, maar Jelle was vol vertrouwen dat die wel zou komen. Thuis gekomen ontbeten met de meiden en toen was het tijd voor Bregt om naar de dierenarts te gaan. Niet voor zichzelf natuurlijk, maar ook weer wel want Bregt werkt als vrijwilligster bij de dierenkliniek. Ze helpt bijvoorbeeld de honden die behandeld worden vast te houden, koekjes te geven en gerust te stellen (door veel koekjes te geven). Ze heeft het er enorm naar haar zin. Onze dierenartsen (vader en dochter) hebben ze ook een honden en katten opvang waar honden gesteriliseerd/gecastreerd worden, zieke en gewonde honden verzorgd en opgevangen en pups die op straat gevonden worden, worden opgevangen. Dus toen ik Bregt weg ging brengen, namen we voor de zekerheid een handdoek mee. Eens even kijken of dat kleine stumpertje nog langs de weg waggelt. En ja hoor, daar zat hij dus wij de handdoek om hem heen gelegd en hup mee naar de dokter. Hij zag er echt heel beroerd uit, dat vond de dokter ook. Ze wilden hem wel opnemen in het puppy rescue program, maar hij kon vanwege zijn slechte conditie niet naar de shelter dus of wij hem een paar dagen op wilden vangen. Tja, dat was natuurlijk niet mijn bedoeling, want je hecht zo snel een zo'n hummeltje!
Goed we hebben hem mee naar huis genomen en moesten hem eerst wassen met antivlooien shampo. Wat een vuil en vlooien er van zo'n piepklein beestje kunnen komen, ongelooflijk!! Na 3 keer wassen was hij het zat en na een klein hapje eten viel hij uitgeput in slaap. Hij moest overdag bij de dokter blijven zodat ze hem in de gaten konden houden en zodat als iemand smolt onder zijn blik, ze hem meteen konden adopteren. 's Avonds kwam hij weer met ons mee naar huis. Omdat we ons niet aan hem willen hechten hebben we hem dinges genoemd. Na de hele avond lekker te hebben geslapen, heeft dinges mij de hele nacht uit mijn slaap gehouden want zo'n kleine krummel kan wel heel erg hard janken hoor! Maandag moest ik werken en is hij een deel van de dag bij de dokter geweest. Daarna weer bij ons thuis, kennis gemaakt met Fred, vond hem wel oke, en met Spooky, vond hem harstikke leuk en ging met hem spelen! Ook Mahavir, een van onze bewakers en Surender waren meteen dol op hem. De tweede nacht heeft hij in de bench van Spooky naast mij geslapen. Zodra hij piepte, deed ik m'n hand in de bench en was hij weer rustig, wat een snoesje.

Dinsdag is hij naar een fosterhome gegaan en daar blijft hij tot hij een definitief baasje heeft gevonden.We vonden het wel jammer dat hij weer weg was maar zijn vooral erg blij dat we hem van straat geplukt hebben want al na 2 dagen begon hij enorm op te knappen en werd het een vrolijk, speels en grappig kereltje. We hopen dat hij heel snel een leuk huis krijgt.

Neemrana

Na Holi bleven we nog een paar dagen lekker thuis. Helaas kreeg Jelle een Delhi belly. Na een dag rustig aan doen voelde hij zich weer goed genoeg om weer op pad te gaan. Dus vertrokken we donderdagochtend naar Neemrana. Daar is een oud fort dat is omgebouwd tot een hotel. Echt heel erg mooi. Het ligt op een heuvel en het fort heeft verschillende niveaus met op ieder niveau een aantal kamers, restaurants en allerlei andere leuke voorzieningen. Bovendien was er ook een heerlijk zwembad met lekkere luie ligbedden. Na aankomst eerst lekker gelunched in een van de vele tuinen en daarna lekker geluierd aan het zwembad. 's Avonds alweer lekker gegeten in een andere mooie tuin met een schitterend uitzicht. Wij hadden een erg leuke 4-persoons kamer met 2 kamers op verschillende niveaus. Onze kamer lag helemaal bovenin het fort dus we hebben flink trappen gelopen (goed voor de lijn en de conditie). Bij onze kamer hadden we ook een erg leuk terrasje met een prachtig uitzicht.

Vrijdag was Jelle jarig, we hadden allerlei versierselen mee genomen en natuurlijk veel cadeau's en zelfs een appeltaart! Beetje jammer dat Jelle weer ziek was en van alle feestelijkheden weinig mee kreeg. Voor hem geen appeltaart en andere lekkere dingen, maar slappe thee en droge toast. Wij hebben ons over de appeltaart ontfermd en zijn lekker aan het zwembad gaan luieren (ja, alweer).
Later in de middag heb ik samen met Bregt nog een tochtje op de kameel gemaakt naar een step well. Een diepe put waar in het verleden water opgevangen werd voor droge tijden. Deze was 9 etages diep, heel indrukwekkend. De tocht op de kameel was erg leuk. 's Avonds hebben de meiden en ik in het restaurant eten gehaald en mee naar boven genomen om op ons terras te eten zodat Jelle er toch nog bij kon zitten. Na het eten kwam iemand van het hotel heel vriendelijk een happy birthday taart brengen. Erg lekker, maar Jelle heeft er niet van gegeten.

Zaterdag voelde Jelle zich gelukkig weer wat beter en is hij samen met Bregt met de ... de heuvel af een soort .... In het begin van de middag zijn we weer richting Delhi vertrokken. Onderweg hebben we Fred opgehaald bij de oppas en hij was erg blij ons weer te zien. Ja en toen hadden we nog een dag om ons weer voor te bereiden op de nieuwe week.

Holi

We zijn zondagavond uit Mumbai vertrokken omdat de meiden Holi in Delhi wilden vieren en dat was maandag. We zijn samen met Leena en Uffe naar een feestje van RR Joshi geweest. Een vriend van onze vorige huisbazin. Op het grasveld bij het appartementencomplex van RR was een groot feest georganiseerd met een live band die keiharde muziek speelde. Bij binnenkomst stonden er grote borden vol kleurenpoeder en binnen 5 minuten zaten we allemaal helemaal onder. Na 2 uur feesten begon het wat ruig te worden en zijn we weer lekker naar huis gegaan. Na nog even wat foto's te hebben gemaakt, zijn we allemaal onder de douche gedoken. Zelfs na flink schrobben waren we nog niet alle kleuren kwijt, maar ach, dat slijt wel. Ook lag er nog een vrolijk, kleurrijk hoopje was in de gang, ik weet in ieder geval wel zeker dat dat niet meer schoon wordt!

Mumbai

Vrijdagochtend vroeg op, dat was even pittig voor Hanna. We hebben haar gisterenavond op school opgehaald, terug van een 6-daags school kamp. Ze heeft het enorm naar haar zin gehad en zat vol met leuke verhalen. Na thuiskomst en na heel verhalen te hebben verteld, moesten we snel haar koffer uitpakken en weer inpakken, dat ging allemaal prima. Maar het vroege opstaan op vrijdagochtend was minder. Gelukkig was ze tegen de tijd dat we op de luchthaven aankwamen weer een beetje bijgekomen en na een lekkere beker warme chocomelk kwamen nog meer verhalen van kamp los.

Goed om 8 uur vertrokken we uit Delhi en om 10.15 kwamen we aan in Mumbai. Het was er lekker warm maar wel een veel vochtiger warmte dan in Delhi dus even wennen. We hadden een auto voor de hele dag geregeld en die heeft ons eerst naar Malabar hill dat ligt aan zee en we hebben daar lekker rond gewandeld. De meiden vonden het daar wat minder want er werd wel heel erg naar ze gestaard!

Na de lunch zijn we naar Dharavi gegaan. Dat is de grootste sloppenwijk van India en er wordt zelfs gezegd van heel Asie. Je kunt daar een rondleiding krijgen met een gids en dat hebben we gedaan. Het was heel erg indrukwekkend. In Dharavi is een industrieel deel waar allemaal hele kleine bedrijfjes zijn waar vooral heel veel afval verwerkt wordt. Zo wordt hard plastic afval verwerkt tot hele kleine snippers die weer hergebruikt kunnen worden. De arbeidsomstandigheden zijn bijzonder slecht en de lonen laag (200 roepies voor 10 uur werk). Toch komen er veel immigranten van het platteland om te werken in Dharavi, omdat ze er meer verdienen dan thuis (landarbeid levert maar zo'n 50 roepies per dag op). Daarnaast is er een deel waar gewoond wordt. De huisjes zijn heel erg klein, zo'n 9 vierkante meter waar soms gezinnen van 8 personen wonen. Ook de sanitaire voorzieningen zijn minimaal, 1 sanitaire ruimte per 1.500 inwoners! Per dag is er 3 uur water, electriciteit is er wel  24 uur per dag.

De mensen zijn er vriendelijk en behulpzaam. Het is een hechte gemeenschap en volgens onze gids blijven ook de mensen die goed geschoold zijn en betere banen hebben, er vaak wonen juist omdat het zo'n hechte samenleving is. Na ons bezoek aan Dharavi zijn we met de auto naar het huis van Freek en Jessica gegaan waar we mochten logeren.
Een leuk appartement dicht bij de Gateway to India, erg centraal dus. We hebbn prachtig hotel aan zee, we hebben rondgesnuffeld op Colabar market, een echt Indiase markt en de meiden hen veel rond gelopen en mooie oude gebouwen gezien. We hebben heerlijk ontbeten in het Taj Palace, eeebben natuurlijk weer veel snuisterijen gekocht. We hebben ook nog heerlijk gerelaxed aan het zwembad van de club waar Freek en Jessica lid van zijn. Mumbai is een totaal andere stad dan Delhi, veel mooie oude gebouwen en een veel meer Europese uitstraling. Ook is het er veel mondainer, hipper. De meiden vonden het er fantastisch en willen graag nog een keer terug. Zondagavond om half negen vertrokken we weer richting Delhi. Om 22.30 stond Surender al op ons te wachten. Ik had hem gevraagd eerst Fred op te halen, dat had hij ook gedaan, maar hij had Fred bij Mahavir, de bewaker gedropt om daar op ons te wachten. Fred was zoals altijd heel erg blij ons weer te zien. Ook Spooky was blij dat we weer thuis waren. We hebben een heerlijk weekend gehad.

Op kamp!

Zaterdag 8 maart hebben we Hanna om 5 uur in de middag naar school gebracht. Ze gaat de komende week samen met 12 medestudenten en 2 docenten op paardenkamp. Ze gaan met de nachttrein naar Udaipur (zo'n 1.000 km hier vandaan) om vandaar door te reizen naar een manege waar ze Marwari paarden hebben. Een ras waar Hanna nog nooit op gereden heeft, dus een mooie uitdaging voor haar. Erg bijzondere en mooie paarden overigens met heel grappige oortjes.

Ze is heen met de nachttrein gegaan en zondagmorgen kreeg ik een berichtje van haar dat ze aangekomen waren in Udaipur. Veel geslapen had ze niet in de trein, wel veel lol gehad!

Inmiddels is het alweer donderdagavond en hebben we Hanna weer opgehaald. Ze heeft een fantastische trip gehad. Een erg leuke groep medestudenten waar ze veel lol mee heeft gehad. Heerlijk paard gereden op bijzondere paarden, het was een uitdaging, maar het is haar gelukt, ze heeft enorm genoten van de paarden.

Intussen heb ik samen met Bregt allerlei leuke dingen gedaan want Bregt heeft deze en volgende week vrij. Natuurlijk zijn we lekker wezen shoppen, maar ook naar Nehru Place en Nehru Park geweest, naar de Dilli Haat en de INA market en vandaag naar een bronsgieterij. Hartstikke interessant. Het is natuurlijk allemaal wat eenvoudiger dan in Nederland maar het eindresultaat is dat zeker niet!

Nu staan de koffers al weer klaar in de hal want morgenochtend vliegen we om 8 uur naar Mumbai!

Alweer een jarige!

En dan is zo maar opeens 6 maart en gaat Tine ook weer naar huis. Maar voor het zover was,hebben we na het vertrek van de familie Van der Velde samen nog een heel gezellige tijd gehad. We zijn naar het Presidenteel paleis geweest en hebben de Presidentiele tuinen bezocht. Het was bijzonder het paleis van de President een keer te mogen bezoeken en de tuinen waren echt prachtig, alles stond in bloei en het stond er helemaal vol met tulpen!! We mochten er geen foto's maken dus helaas, ik kan niet laten zien hoe mooi het er was. Ook hebben we samen een wandeling gemaakt met de Salaam Baalak trust. Een organisatie die kinderen die van huis zijn weggelopen en vervolgens in Delhi op straat moeten leven, opvangt, een veilige plek biedt, probeert hun familie te traceren om ze weer terug te brengen en als dat allemaal niet lukt,ze opvangt in een van hun huizen. Heel indrukwekkend wat deze stichting allemaal doet met zeer beperkte middelen. Ook de wandeling door de omgeving van het New Delhi Railway station, het werkterrein van de stichting, was bijzonder om een keer mee te maken, het deed erg aan Old Delhi denken, maar dan wel veel armer.

Tussen alle activiteiten in, was Tine ook nog jarig, ze is 75 geworden! We hebben er samen een gezellige dag van gemaakt eerst 's morgens met z'n allen Tine uit bed gezongen, ontbijt met cadeautjes en 's middags toen de meiden uit school kwamen, hebben we lekker appeltaart gegeten.

's Avonds zijn we gezellig uit eten geweest.

Ze zijn er!!

Zaterdag 15 februari het is zover, de familie Van der Velde komt en Herma is echt mee gekomen echt een supergeweldige prestatie van haar! Ik ben echt trots op haar en vereerd dat ze dat voor me over heeft. Omdat ze met Emirates vlogen, hadden ze er ook een taxi bij om hen naar ons huis te brengen. Dus hadden we afgesproken dat wij thuis op ze zouden wachten, maar dat deden we natuurlijk niet echt. Zaterdag stonden we ruim op tijd op de luchthaven op ze te wachten en het was heerlijk ze weer te zien. Snel alles en iedereen in de auto's geladen en naar huis. Daar hebben we heerlijk bij zitten praten, genoten van alle leuke dingen die ze mee brachten maar vooral genoten, enorm genoten van het feit dat ze er waren. En het is weer als vanouds. We zijn een flink aantal jaren samen op vakantie geweest, zowel in de zomer als in de winter en iedere vakantie was weer een feest. En dat is het nu ook! Op vakantie in Frankrijk hadden we de traditie minstens 1 keer confit de canard (verrukkelijke eenden pootjes) te eten. Tot mijn grote verbazing, hadden ze diezelfde blikken eenden boutjes ook bij de CANZA (de Canadese winkel waar wij onze wijn kopen). Die heb ik natuurlijk gekocht en zo hadden we de eerste avond onze traditionele vakantiemaaltijd.

Zondag eerst naar de Lotustempel geweest, daarna lekker op het dakterras in de zon gezeten. Later in de middag de shoppingmall bestormd, dat leek ons wel een mooi rustig programma voor de eerste dag.

Maandagochtend vroeg op (half zes!!), om te fietsen door Old Delhi. Wat was alweer een fantastische ervaring voor iedereen. Ook Hanna en Bregt konden mee want Hanna had vrij van school en Bregt hebben we ook lekker vrij gegeven. We hebben heerlijk genoten met z'n allen. Veel leuke dingen gedaan, veel gelachen, flink bijgepraat, lekker gegeten en gedronken kortom; het was fantastisch. Helaas ging het veel te snel en voordat we het wisten was het al weer zondagochtend. Om half acht stond Surender weer klaar voor ons om Herma, Edgar, Junior en Lovely weer naar de luchthaven te brengen. Dat was voor ons allemaal flink slikken. En natuurlijk was het meteen heel erg stil in huis. Gelukkig blijft oma Tine nog een poosje bij ons en daar genieten we ook enorm van. 

Annie is gewond!

Maandagochtend half negen, ik heb zojuist Hanna afgezet bij school en rij richting Nehru Park om Fred uit te laten. Ik rij op een brede weg en rij helemaal links want er komt een zijweg van rechts en niemand heeft enig idee hoe de voorrangsregels hier werken, dus neemt iedereen voorrang. Er komen meerdere auto's van links en de rechterbaan is vrij voor hen. Helaas zat er een bestuurder tussen die nog meer haast had dan de anderen en al afslaand ook nog even iemand in wilde halen en jawel, toen reed hij zo bij Annie naar binnen. De hele deur aan de bestuurderskant (mijn kant dus) in de prak!!

Gelukkig stopte hij wel en begon zich meteen te verontschuldigen dat het zijn fout was, ja dat dacht ik ook! Er stopte ook meteen een vriendelijke chauffeur van een andere ambassade om te kijken of ik hulp nodig had, heel attent. Ik heb meteen Surender gebeld die was gelukkig nog op de ambassade vlakbij waar het ongelukt gebeurde. Surender nam situatie op, kreeg uitleg van de vriendelijke chauffeur die gestopt was en ging toen driftig in discussie met de 'schuldige'. Na enige tijd was de discussie afgerond, de man zou woensdag met Annie naar de garage gaan, maar dat vond ik geen goed plan. Zaterdag komt de familie Van der Velde en dan hebben we Annie nodig en heb ik geen zin in allerlei gedoe met garages e.d. Dus ging Surender nog dezelfde dag naar de garage. Hij zou eerst een gaan informeren wat de kosten voor de reparatie zijn en wanneer Annie gemaakt kan worden. Maar al wie er terug kwam, geen Surender. Om een uur of twee belde hij op of ik de kleurencode van Annie wist. Nou niet dus, maar waarom, "omdat de auto zo gespoten wordt" zo was het antwoord van Surender. "Oh is ze al gemaakt dan, ja, hoor alleen nog even spuiten en dan is ze weer klaar." Fantastisch toch, 's morgens in de prak, 's middags weer gemaakt! En dat voor slechts 2.200 roepies (ca. 27euro!).

Nu nog zien dat de schuldige de kosten gaat betalen, dat wordt echt een uitdaging. Want voor ons is 2.200 roepies dan wel niet zo veel geld, voor die man natuurlijk wel. Maar eens kijken hoe we dat gaan oplossen in ieder geval ziet Annie er weer prachtig uit, ze helaas alleen wel een van haar naamstickers kwijt!

13!

Ja dat ik jarig was, is natuurlijk best leuk, maar na mij was Bregt natuurlijk weer jarig! De jongedame is 13 geworden op 13 februari, mooie getallen. Natuurlijk hadden we het hele huis voor haar versierd, hadden we veel cadeautjes voor haar die ze bij het ontbijt uit mocht pakken. Ze was op een donderdag jarig dus moest wel gewoon naar school, met een lekkere bak vol zelf gemaakte merengue voor haar vriendinnen. Uit school kwam 1 van haar vriendinnen mee naar huis dus dat was erg gezellig voor haar. Natuurlijk had oma weer een lekkere appeltaart voor haar gebakken dus uit school hadden we thee met heerlijke verse appeltaart. Haar feestje wil ze pas in april houden omdat ze een feestje aan het zwembad van de ambassade wil organiseren en daarvoor is het nu echt nog veel te koud!

50!

Feest dus! Want 25 januari was het dan zover, ik was jarig en ben 50 geworden. Het blijft toch een beetje onwennig, 50, zo voel ik me niet, maar hoe voelt een 50-jarige zich dan? Geen idee dus gewoon maar doorgaan of je nu 49 of 50 bent.

Eigenlijk wilde ik mijn verjaardag zoals altijd gewoon rustig voorbij laten gaan. Maar ja, als m'n moeder en m'n oom en tante speciaal uit Nederland overkomen om mijn verjaardag te vieren, dan kan je natuurlijk niet meer om dat feestje heen! Bovendien konden we het dan mooi meteen combineren meteen housewarming voor ons nieuwe huis. Dus cateraar gebeld en aan de slag met de voorbereidingen. 

's Morgens werd ik lekker verwend met een gezellig ontbijt en heel veel cadeautjes. Omdat ik nogal achter loop op het gebied van de apparaten, heb ik van mijn schatten een prachtige iPhone gekregen! En voor Annie kreeg is een echte bullbar (een rek dat je voorop de auto monteert om het autootje te beschermen tegen koeien en ander overstekend wild) en leuke stickers met haar naam en ogen en pootjes, Annie ziet er nu echt helemaal geweldig uit!

Het feest 's avonds was erg gezellig. Het was echt superrelaxed, de cateraar kwam om een uur of 5, de keuken werd helemaal vol geladen met potten, pannen, borden, bestek, glazen en eten. Om een uur of 8 begon het gezellig druk te worden en we hebben met z'n allen en mede dankzij de uitstekende zorg van de cateraar, een leuke avond gehad met heerlijk eten. Om een uur of twaalf was iedereen weer vertrokken en werd de keuken brandschoon weer opgeleverd door de mannen. Wat een zaligheid. We hoefden zelf alleen nog maar een laatste drankje te doen en gezellig na te praten. De volgende ochtend hebben we bij het ontbijt alle cadeautjes uitgepakt en we zijn weer enorm verwend. Heel erg lief allemaal.

Nog meer bezoek

En dan komt er na 2 weken genieten toch weer een einde aan het bezoek. Tenminste van dat van Hans en Els. Mijn moeder blijft nog een poosje. Op 4 februari heb ik Hans en Els 's avonds laat weer naar de luchthaven gebracht en zijn ze weer vertrokken naar huis. De volgende morgen waren ze gelukkig weer veilig thuis in Leusden. Wel weer even wennen natuurlijk, voor Hans en Els, maar ook voor ons. Het was opeens wel weer heel erg stil in huis. Gelukkig hebben we het volgende bezoek alweer in het vooruitzicht, Herma, Edgar, Lovely en Junior komen 15 februari naar ons toe. Heel bijzonder want Herma heeft vliegangst en had me vooraf bezworen dat ze nooit bij me op bezoek zou komen en nu komt ze dus toch. Ik ben er echt zo superblij mee en wij allemaal trouwens.

Dus we moeten weer bedden gaan regelen, kamers opnieuw indelen, boodschappen, heel veel boodschappen in huis halen en een leuk programma voor ze organiseren. Allemaal leuk om te doen vooral omdat we erg naar hun komst uitkijken.

Bezoek

Na een heerlijke vakantie en nog een paar dagen klussen in huis was het dan toch weer zover! School en werk zijn weer begonnen en iedereen is weer terug in het ritme. De eerste dag is altijd weer even wennen, maar daarna gaat het ook weer vanzelf. Tijd om ons voor te bereiden op bezoek want op 22 januari komen mijn moeder samen met Hans en Els (oom en tante) bij ons op bezoek. Dus snel de logeerkamer in orde maken, gordijnen bestellen, een kast in elkaar knutselen, een extra bed regelen, Bregt haar kamer opruimen want zij krijgt oma te logeren kortom, we hadden weer genoeg te doen. Gelukkig was alles op tijd klaar. Nog even de boiler checken, helaas.... die deed het niet meer, geen warm water. Snel de technische dienst gebeld, nieuw element erin en ja hoor het werkt weer. Nog een keer checken, helaas de boiler lekt, hup weer de technische dienst gebeld en nieuwe slangetjes gemonteerd, nu doet alles het echt. Alleen de lift nog niet. Er is geen onderhoudscontract dus komt er ook geen monteur om de storing te verhelpen. Zucht.....

Woensdagnacht 23 januari was het dan eindelijke zover, ik kon de familie op gaan halen op de luchthaven. Gelukkig had ik maandag mijn moeder nog even gebeld, anders had ik dinsdagnacht op de luchthavengestaan!! Het was heerlijk ze weer te zien. Hans en Els zijn 2 weken gebleven en m'n moeder blijft nog tot begin maart, heerlijk! We hebben weer veel gezien en gedaan. Natuurlijk zijn we naar de Taj Mahal geweest en naar het Agra Fort. 

Deze keer hebben we ook de baby Taj gezien, de Tombe van Itimad ud-Daulah, voor mij ook de eerste keer en zeer de moeite waard!  

We zijn natuurlijk  ook naar allerlei bezienswaardigheden hier in Delhi geweest. Hans vond vooral Old Delhi erg leuk, daar zijn we zelfs 2 keer naartoe geweest. Het was een groot feest. Over feest gesproken, daar kwamen ze eigenlijk voor, voor het feest.

Vakantie in Kerala 4

Bij de thuishaven van de boot stond onze taxi al op ons te wachten. Op naar Kochi.

Na een ritje van 2 uur waren we bij ons hotel op Fort Kochi. Het fort is in de 16e eeuw gebouwd en ook nog een tijd in Nederlandse handen geweest. Ook de Portugezen en de Britten hebben er gezeten en er zijn veel gebouwen die heel Europees aan doen. Ook weer een bijzondere gewaarwording! Er staan ook hier weer een aantal Christelijke kerken. Kerala heeft een grote Christelijke populatie en gedurende onze hele reis hebben we enorm veel kerken gezien. Veelal prachtige suikerzoete gebouwen. In Kochi Fort staat de oudste synagoge van India. Het is een mooie, kleine synagoge middenin de Joodse wijk waar vooral huizen in Nederlandse stijl zijn gebouwd. Kochi is bijzonder geliefd bij westerse toeristen, dus die kwamen we genoeg tegen. We zijn ook naar het strand geweest, maar het is niet echt geschikt om een dagje door te brengen, het lag helemaal vol met alles wat de zee mee sleept. Natuurlijk hebben we wel met onze voeten in de Arabische zee gestaan (heerlijk warm water). Jelle en Gerdalies zijn nog 2 dagen naar het Dr. Salim Ali Bird Sanctuary om vogels te spotten.
De meisjes en ik vertrokken naar ons resort op Bolgatty Island (1 van de eilanden van Kochi). Nadat we even wat aanloop problemen hadden in het hotel, we kregen eerst maar 1 kamer en het resort was niet helemaal wat we ervan verwacht hadden, hebben we er 4 dagen heerlijk liggen luieren, lezen, zonnen, zwemmen ja wij kwamen de dag wel door. Na 2 dagen kwam Jelle ook bij ons en hebben we met z'n vieren lekker genoten. En toen zat het er weer op!

Woensdagavond zijn we terug naar Delhi gevlogen waar Surender ons alweer met een grote glimlach op stond te wachten!

Vakantie in Kerala 3

1 januari, we moesten toch op tijd op want we gaan weer verder, naar de backwaters van Kerala. Direct achter de kustlijn zijn grote waterpartijen, de backwaters genoemd, waar je prachtig doorheen kunt varen. We hebben een houseboat gehuurd voor 2 dagen. Dat is een boot met slaapgelegenheid. Omdat ik veel slechte ervaringen met de houseboats had gehoord, had ik dit via een reisbureau geregeld en die heeft een uitstekende boot voor ons gevonden! Voor op de boot een heerlijke zithoek met een heel bankstel waar we heerlijk lui op kunnen zitten. Daar achter een eetkamer en vervolgens drie slaaphutten op een rij met allemaal een eigen badkamer echt super de luxe! Er is 4 man personeel aan boord die heerlijk voor ons zorgen, wat een zwaar leven hebben we hier.

We zitten heerlijk om ons heen te kijken terwijl de boot zachtjes vaart. Langs de kant staan overal huisjes en daarachter zijn oneindig veel rijstvelden. Vaak zitten er kinderen langs de kant naar ons te zwaaien, we voelen ons koningklijk.




Jelle zit lekker vogels te spotten, de eerste dag zagen we meteen een groep van 4 visarenden die om iets te eten dat op het water dreef vochten. Ook zitten er allerlei mooie kleine vogels, zoals ijsvogels en bijeneters. Het is heerlijk lui vertoeven op de boot.

' Avonds legt de boot aan. Wij lagen recht tegenover een moskee. Ik hou erg van het geluid van de oproepp tot gebed. Helaas had deze muezzin een erg beroerde stem, maar ja, je kunt niet alles hebben.


Om half vijf in de ochtend begint de dag voor de moslims en werden wij ook gewekt door de vals zingende imam en een kukelende haan, gelukkig zijn we daarna weer lekker verder gaan slapen om rond half 9 op te staan, de eetkamer in te lopen en heerlijk te ontbijten. We laten de dag heerlijk aan ons voorbij glijden. Af en toe maken we een stop voor een boodschapje en om een mooie kerk onderweg te bezoeken, maar verder liggen we vooral lekker in onze luie stoelen. De 2e nacht legden we aan op een heel rustig stukje er woonden bijna geen mensen en we konden heerlijk van een donkere hemel met heel veel sterren genieten. Het is wel apart, in onze eetkamer slaapt 's nachts een van de personeelsleden. Wij gingen de 2e avond wat later naar bed en toen zagen we hem in de gang zitten te wachten tot hij zijn bed uit kon rollen. Na een heerlijk rustige nacht, 's morgens op tijd weer gaan varen, nu op snelheid want de heren wilden om 9 uur weer aanleggen in de thuishaven. Helaas zit de boottocht er weer op, we hebben er enorm van genoten.