Foodfair

Op de Amerikaanse school (AES) wordt jaarlijks een foodfair georganiseerd. Alle landen mogen dan eten presenteren dat typisch voor hun land is. Na enige aarzeling, waren er toch voldoende enthousiaste Nederlanders om een Nederlandse kraam in te richten. Met typisch Nederlandse appeltaart en boterkoek, maar natuurlijk ook pannenkoeken met Hollandse stroop en de echte publiekstrekker: poffertjes!
Het liep als een trein. De poffertjesbakkers hebben heel hard moeten werken om de grote stroom liefhebbers van poffers te voorzien. De pannenkoeken had ik van te voren al gebakken. Ik heb vrijdag 80 pannenkoeken staan bakken, ik kon geen pannenkoek meer zien. Ook hadden we een heleboel overheerlijke appeltaarten door verschillende mensen gebakken en iedereen heeft zo haar eigen recept en allemaal waren ze lekker want we waren snel uitverkocht. Aan het eind van de fair, het was van 12 tot 3 uur, waren we helemaal uitverkocht. Vele liters poffertjesbeslag, grote hoeveelheden appeltaart en boterkoek en pannenkoeken, alles was schoon op. We hadden ook nog een aantal wafels, die waren zo populair dat we na een half uur al uitverkocht waren. De opbrengst van de foodfair is bestemd voor "the Student Enrichment Fund (SEF). De SEF biedt AES studenten de mogelijkheid hun passie op het gebied van art, academics, service en athletics te ontdekken. Voor ons was het vooral een erg leuke en gezellig dag, we hebben veel lol gehad.

Verhuizen.....

Sinds de meiden naar verschillende scholen, vooral met verschillende schooltijden gaan, is het heen en weer reizen wel heel erg intensief geworden. Gelukkig doet Surender het leeuwendeel, maar ik moet toch ook dagelijks 1 of meerdere keren de auto in richting school. Want het zijn niet alleen de gewone dagelijkse schooldagen, maar ook allerlei activiteiten in de avonduren waar we als ouders verwacht worden. Vooral de Amerikaanse school is heel actief in het informeren en betrekken van ouders bij de school. Heel goed natuurlijk, maar dat betekent dat we regelmatig in het begin van de avond op school moeten zijn. En juist 'savonds is het verkeer hier het ergst. Je bent dan zo drie kwartier tot een uur onderweg naar school en dan moet je ook nog weer terug. Ook onze eigen Hindi lessen zijn op de Amerikaanse school en natuurlijk heeft Jelle 's avonds ook regelmatig verplichtingen en die zijn, je raadt het al, altijd in de ambassadewijk. Kortom, het werd allemaal wat veel. Dus hebben we een verzoek ingediend om dichterbij te mogen gaan wonen en gelukkig het is goedgekeurd. En nu zijn we dus op zoek naar woonruimte dichterbij. We vinden het alle vier echt  heel erg jammer want het huis wat we nu hebben is echt een superhuis. Ook de wijk is helemaal fijn, prima winkels, restaurants en een uitstekende markt op loopafstand. Maar toch, het weegt niet op tegen de reisuren. Afgelopen weekend zijn we met verschillende makelaars op huizenjacht geweest en dat was toch ook weer leuk om te doen. De wijk die het dichtste bij de scholen en de ambassade ligt het Malcha Marg, dat is echt op loopafstand en dus razend populair. De huizen daar zijn veel kleiner en duur. Iets verder weg liggen de wijken Shanti Niketan, Anand Niketan en West End en daar hebben we ons op geconcentreerd en inmiddels al weer zo'n 12 huizen gezien. Er zit één huis tussen dat wij alle vier wel zien zitten. Dus nu hebben we de ambassade gevraagd om het huis te gaan keuren. Het huis werd goedgekeurd, maar helaas, de huur was net een heel klein beetje boven budget en de eigenaar wilde niet zakken met de prijs.
Dus maar weer verder gezocht. Inmiddels hebben we een ander leuk huis gevonden in Westend.Het is een ruim huis met ook weer 4 slaapkamers. De woonkamer is wel kleiner, maar ja, dat overleven we ook wel weer. We zitten weer op de 2e verdieping en hebben een heel groot dakterras. Westend ligt net buiten de eerste ringroad en op de route naar de scholen en ambassade. Dus dat moet veel, heel veel gaan schelen in de reistijd. We verlaten ons huidige huis wel met pijn in ons hart, het is een fijn huis en de buurt is leuk met heel veel winkels op loopafstand. We gaan onze nieuwe wijk weer onderzoeken en daar zijn ongetwijfeld ook weel allerlei leuke dingen te ontdekken. Nu maar snel een foto van onze nieuwe stek op de blog zetten. Het plan is om na Sinterklaas en voor de Kerst te verhuizen, dat betekent dat we snel aan de slag moeten om alles voor te bereiden, ach het houdt een mens van de straat nietwaar!

Jodhpur

In Jodhpur moesten we op de grens met de oude stad overstappen in tuc tuc's. Auto's mogen de oude stad niet in, de straatjes zijn te nauw. Dus met 2 overvolle tuc tuc's gingen we verder. Bij een blauw hek stopten we, daar was het Blue Guesthouse aldus de chauffeurs. Bagage uitgeladen en hup naar binnen. En inderdaad, het was binnen overwegend blauw! We werden ontvangen door een bijzonder aardige familie en werden meteen met thee op de bank gezet. Na het verrichten van diverse administratieve handelingen, werden we naar onze kamers gebracht. Via allerlei trapjes en smalle gangetjes, kwamen we bij onze kamers. De kamers waren helemaal fijn. Op het dakterras van het guesthouse is een restaurant. Je kunt er heerlijk over de hele stad uitkijken en hebt ook uitzicht op het Mehrangarh Fort. Het fort is in de 15e eeuw gebouwd in opdracht van Rao Jodha en ligt op een heuvel. De naam Jodhpur is gebaseerd op Rao Jodha.
Nadat we onze spullen naar onze kamers hadden gebracht, zijn we naar de bazaar van Jodhpur gegaan. Daar was het gezellig en druk. Iedereen was nog druk met de laatste inkopen voor Diwali. Wij hebben er ook weer allerlei leuke dingen gekocht, zoals leuke lampjes alvast voor Kerst. Ook zijn we bij een warenhuis voor sjaals, bed spreien en allerlei andere stoffen geweest. We kregen daar een hele presentatie over de collectie. Ze leveren aan grote merken over de hele wereld zoals Armani, Hermès etc. Erg mooi allemaal, maar ja, wel een beetje duur natuurlijk. Dus wij hebben het bij de 'gewonere' sjaals gehouden die overigens ook erg mooi zijn!
's Avonds hebben we heerlijk op het dakterras gegeten. Het guesthouse wordt gerund door een Jain familie en het restaurant is dan ook 100% vegetarisch. Jainisten zijn vegetarisch, maar meer dan dat, ook bijvoorbeeld honing, leer en bont zijn taboe. Dus hebben we lekker vegetarisch gegeten en genoten van het prachtige uitzicht. In verband met Diwali zijn veel huizen versierd met lampjes en dat zag er erg leuk uit. Zondagochtend zijn we na een heerlijk ontbijt, alweer op het dakterras, richting het Fort gegaan. Het is een prachtig fort en we hebben er uitgebreid rondgezworven en gekeken. We hebben ook nog even een demonstratie tulband om je hoofd knutselen gezien,  bijzonder! We hadden nog het idee te gaan lunchen in een veel te chique hotel dat ooit het paleis van een Maharadja was, maar ja, we waren er niet echt op gekleed en kwamen er niet in!!! Gelukkig vonden  we snel een ander, veel leuker restaurant waar we lekker op het buitenterras hebben gezeten. En toen was de dag al weer bijna voorbij en moesten we ons klaar gaan maken voor de terugreis. Met de tuc tuc weer richting station en daar aangekomen kwam ik tot de ontdekking dat ik een rugzak in het guesthouse had laten staan STRESSSSS Jelle is in een tuc tuc gesprongen en heeft de bestuurder gevraagd supersnel terug te gaan naar het guesthouse. Nou dat vond die chauffeur helemaal geweldig dus ze zijn als kamikazes door de stad gescheurd naar het guesthouse en toen weer terug naar het station en.... op tijd! Ondertussen hadden wij uitgezocht welk rijtuig we zaten en konden wezo instapen. We hebben allemaal eigenlijk heel behoorlijk geslapen en kwamen om 7 uur 's ochtends aan op station Old Delhi waar Surender alweer op ons stond te wachten.

We hebben een geweldig leuk weekend gehad!!

Kameel rijden

Inmiddels zijn we al weer een paar dagen thuis, maar afgelopen weekend zijn we naar Jodhpur geweest. Maar eerst is Margreet vorige week woensdag aangekomen om 2 weken ons en vooral India te bezoeken. Na 2 dagen rustig  aan doen hier in Delhi, vertrokken we donderdag met z'n vijfen met de nachttrein naar Jodhpur. De trein vertrok om 22.30. Omdat we verdeeld waren over 2 coupe's, moesten we wat regelen met de conducteur om bedden in 1 coupe te krijgen. Gelukkig was dat allemaal geen probleem en konden we rustig gaan slapen. We hebben nu 2e klas gereisd en dat was ook prima te doen. De bedden zijn wel wat korter en dat was vooral voor Jelle en Hanna een uitdaging.

We beginnen aardig te wennen aan de schommelende bedden en hebben best redelijk geslapen. Om 9 uur kwamen we aan in Jodhpur. Daar werden we opgehaald om vervolgens naar de woestijn gebracht te worden. Na een lekker kopje koffie onderweg, kwamen we rond 11 uur aan in Osian waar Gemar Singh, onze kamelenman, op ons stond te wachten. Hij bracht ons naar de kamelen en toen gingen we dus op de kameel! we hadden 3 kamelen. Een kameel met kar, op de andere 2 kamelen konden 2 personen zitten. Vooral het omhoog en omlaag gaan op de kameel is een uitdaging! Gelukkig lukte het ons allemaal om te blijven zitten! Vervolgens hebben we een prachtige tocht door de woestijn gemaakt. Het schommelt lekker op zo'n kameel, maar daar waren we al aan gewend in de trein. We reden naar het huis van een familie waar we mochten uitrusten op Indiase bedden onder een grote boom. Vervolgens kregen we daar een heerlijke lunch. Na de lunch nog even rusten en toen was het weer tijd om op de kameel te klimmen. Ook nu lukte het iedereen om te blijven zitten.

Na een tocht van 2 uur werden we afgeleverd bij het huis van Gemar en zijn gezin. Daar zouden we de nacht doorbrengen. Het huis staat echt in de middle of nowhere!






 Bij het huis zijn een aantal mooie traditionele ronde hutten gebouwd waar wij mochten slapen.   Er is geen electra, geen stromend water, alleen maar stilte en rust, heerlijk!!! En schone lucht, dat was ook een verademing na de nu wel sterk vervuilde lucht in Delhi. We hebben heerlijk gegeten bij Gemar en z'n gezin en zijn allemaal vroeg ons bed in gedoken. Heerlijk geslapen, zo stil en zo donker, echt een belevenis. 's Morgens werden we gewekt door het gefladder en getsjilp van de vogeltjes die om onze hutten vlogen. Na een lekker en voedzaam ontbijt hebben Jelle en ik nog een wandeling gemaakt door de woestijn met Gemar. Margreet en de meisjes bleven lekker tutten bij de hut. Helaas moesten we toen alweer afscheid nemen en zijn we terug naar Osian gebracht. Daar hebben we de oudste Jain tempel van India bezocht. Echt prachtig. Toen was het tijd om weer richting Jodhpur te gaan.