En toen was iedereen weer weg

Zaterdagochtend 16 maart, we moeten vroeg op want de familie vertrekt weer. Om zeven uur staat iedereen klaar, koffers gepakt, warme kleren aan, tijd om naar het vliegveld te gaan. Dat was even slikken voor ons allemaal! Jelle ging mee naar het vliegveld, Hanna Bregt en ik bleven achter. Na nog een heleboel dikke zoenen stapte ze allemaal weer in de auto, koffers er bovenop en hup daar gingen ze. Terug in huis was het erg stil, heel erg stil.
Gelukkig moesten we zaterdagochtend naar de naamgevingsceremonie van de dochter van Vikas, een collega van Jelle. We kregen die ochtend bericht dat de priester om 11.00 uur tijd had, dus dat was even schrikken, we hadden gedacht dat het wat later in de middag zou zijn. We hadden ook nog geen cadeautje en help, de winkels gaan hier over het algemeen niet voor een uur of 11 open!! We zijn op tijd richting Lajpat Nagar, waar Vikas woont, vertrokken en daar is ook een uitgebreide markt. Gelukkig was er al het een en ander open en konden we een mooie ketting voor het kleine meisje kopen. Om 11 uur meldden we ons bij Vikas en natuurlijk waren wij aan de vroege kant. Dat was helemaal niet erg want we hebben heel prettig met de vader, broer en schoonzus van Vikas zitten praten en kregen ondertussen lekkere zoetigheden aangeboden.
De ceremonie was heel bijzonder om mee te maken. Hoewel we er natuurlijk geen woord van verstonden, maar dat was niet erg. De dochter van Vikas is veel te vroeg geboren en het was dus nog een ieniemienie klein popje. In het Hindoeïsme  krijgen kinderen niet meteen een naam, want ze moeten zich eerst ontdoen van het oude leven. Ze krijgen dan ook nog geen nieuwe kleren, beddengoed etc. alles is gekregen van anderen. Pas als het kindje de naamceremonie heeft gedaan, krijgt ze een eigen naam en eigen spulletjes. Ze kreeg dan ook heel veel kleertjes etc. van de familie. Ze werd na de ceremonie direct in een prachtig nieuw jurkje gehesen en omdat het zo'n super klein kindje is, was die jurk natuurlijk aan de ruime kant, maar ze zag er prachtig uit en de ouders waren supertrots. Ze heet Meher dat betekent zegen van God, een mooie naam voor een mooi meisje. Na een moeizame start hopen we dat ze gezond en gelukkig leven tegemoet gaat.