MTNL

Het is al weer enige weken geleden, maar ik vond het toch een aardig verhaal voor op de blog. Dus daar komt het.
Mahanagar Telephone Nigam Limited, MTNL in het kort, is het Indiase staatsbedrijf voor telefonie en internet. Er zijn ook commerciele aanbieders, maar na een grondig onderzoek van Jelle, besloten we voor MTNL te kiezen. Nadat we het aangevraagd hadden, hadden we binnen 3 dagen telefoon en kort daarna ook internet. Prima dus. Dat de internetverbinding niet altijd stabiel is, nou ja, dat hoor je ook bij de commerciele aanbieders, dus dat hoort erbij.
Ik krijg keurig iedere maand een rekening en we kunnen het zelfs via internet betalen, erg handig. Nu kregen we eind januari de rekening voor december en die was hoog, enorm hoog en er zat geen specificatie bij. Nu was Jelle natuurlijk in december in Nederland geweest en hebben we daardoor wat meer met Nederland gebeld, maar dan nog. Dus eerst maar eens via internet een specifiatie opgevraagd. Helaas, we kregen een nieuwe kopie van de rekening. Toen maar in de telefoon geklommen. Na een stuk of 5 nummers te hebben geprobeert, leek ik de juiste te pakken te hebben. Hoewel deze vriendelijke meneer stelde voor een nieuwe kopie van de rekening te sturen... Nee die heb ik al, ik wil een specificatie van de telefoongesprekken. Ohhh ja dat moest ik schriftelijk aanvragen. Na wat heen en weer geharrewar, mocht ik het via de mail aanvragen. Aangezien de rekening binnen een week betaald moet worden, vroeg ik om spoed. De volgende dag, nog geen specificatie dus maar weer gebeld. Weer een vriendelijke meneer aan de lijn en weer het advies de specificatie schriftelijk aan te vragen, zucht, dat schoot niet op. Dus dan maar persoonlijk naar het kantoor. Surender weet waar het zit, dus we gaan samen op pad. Ik kwam terecht in een enorme hal met veel stoeltjes en rondom balies. Ik ben op de eerste vriendelijk uitziende dame afgestapt en zijn ging meteen was rondvragen en -bellen voor mij. De juiste peroon bleek met lunchpauze, of ik een halfuurtje kon wachten, ik mocht in 1 van de vele stoeltjes plaats nemen. Gelukkig was Nehru place vlakbij en moest ik ook nog oortjes voor 1 van de meiden kopen dus kon ik mijn wachttijd nuttig besteden. Na een half uur werd ik vriendelijk ontvangen door dezelfde dame. Ze belde de juiste persoon, die ging met mij naar een kantoortje, daar verwezen ze ons naar een ander kantoortje, daar kreeg ik een roze papiertje en daarmee mocht ik het echte kantoor binnen! Op naar de 8e verdieping. Ik dacht dat ik naar de 3e moest, maar daar was het uitgestorven. Na wat rondzoeken kwam ik in een soort kantine terecht (echt ik zou er geen hap durven eten) er zaten een paar mannen die me naar de 8e verdieping verwezen. Omdat ik naar de 8e moest, besloot ik toch maar met de lift te gaan. Na 3 keer op het knopje voor e 8e te hebben gedrukt, gebeurde er nog niets. Dan maar naar de 7e en verder met de trap. Ook op de 8e verdieping was het uitgestorven. Er waren alleen wat lege, stoffige kantoortjes. Maar weer terug naar het trappenhuis, daar kwam ik een dame tegen. Ik vroeg haar om hulp en ze liep meteen met me mee, de andere kant op van de 8e verdieping, het tchniche centrum van MTNL. Het is echt een onvoorstelbaar wonder dat we uberhaupt telefoon en internet hebben. Wat een puinhoop van draden, stekkertjes etc. De vriendelijke dame bracht me naar een vriendelijke meneer en die bracht me weer naar een andere vriendelijk mevrouw. Daar kwam het verlossende woord.... er was iets mis gegaan met de rekeningen van december, ik zou een nieuwe rekening krijgen, maar of ik daar ook een specificatie bij zou krijgen, dat wist ze ook niet. Maar, ik had een antwoord, helemaal top! Nadat ik een kopie van de rekening had achter gelaten, vertrok ik met een zeer tevreden gevoel en ging ik blij met de trap naar beneden.
Na 2 weken kwam er inderdaad een nieuwe rekening die in lijn was met de rekening van de voorgaande maanden, helaas wel zonder......Nou ja, een kniesoor die daar op let.