 |
| een van de vele ghats |
Van 26 februari tot 2 maart zijn de meiden met school op kamp geweest. Bregt op ceramics kamp in de buurt van Rishikesh aan de voet van de Himalaya en Hanna is wezen raften in dezelfde omgeving. Wij waren dus een kleine week kinderloos! Hoogste tijd om samen naar Varanasi te gaan.
Varanasi is de meest heilige stad van India, voor Hindoes. Volgens onze chauffeur Surender staat Varanasi bekend om 3 dingen, de beste zijden bruids sari's, paan (bedelblad, vaak met tabak waar je op moet kauwen) en fraude! Het heilige deel van Varanasi kwam in zijn opsomming niet voor.
Maar goed, Varanasi is dus een heilige stad, maar het is ook de oudste nog levende stad in de wereld. Varanasi ligt aan de Ganges en Hindoes geloven dat als je in Varanasi sterft en gecremeerd wordt, je direct toegang hebt tot de bevrijding van de cyclus van geboorte en wedergeboorte.
 |
| mediteren bij zonsopgang |
Langs de rivier zijn eindeloos veel zogenaamde ghats, trappen die leiden naar de rivier. Hindoes geloven dat de rivier de Ganges alle zonden kan weg wassen. Ook het brengen van offers in de vorm van bloemen, fruit etc. aan de rivier wordt geloofd duizend keer beter te zijn dan wanneer je dat elders doet. Varanasi is dus een echt pelgrimsoord. Iedere avond worden er Aarti ceremonies opgevoerd voor de Godin Ganges, ook Maa Ganga genoemd, uitgevoerd door Brahmanen (hoogste kaste van Indiase priesters). Overal op de ghats zie je mediterende mensen, mensen die een bad in de Ganges nemen, echt overal gebeurt iets.
 |
| Holy dip |
 |
| offerandes brengen |
Er zijn 2 crematie plaatsen bij de ghats, de Harishchandra Ghat en de Manikarnika Ghat. De Manikarnika Ghat is de oudste en daar wordt het eeuwige vuur dat gebruikt wordt om brandstapels aan te steken, bewaakt. De ghats worden beheerd door zogenaamde Doms beheerd. Nadat een lichaam verbrand is, wordt de as gezeefd alle juwelen en ander waardevolle zaken worden er uit gehaald en zijn eigendom van de Dom.
 |
| Manikarnika Ghat |
De overledene wordt in een wit laken gewikkeld en op een baar van bamboe gelegd. Vervolgens wordt de baar met het lichaam versierd met rode/gouden doeken en bloemenslingers. De baar wordt op de schouders gedragen en door de smalle straten van het oude deel van Varanasi naar de Ghat gebracht.
Daar wordt het lichaam onder gedompeld in de Ganges en vervolgens wordt van hout een brandstapel gebouwd. De versierselen worden verwijderd en het lichaam, gewikkeld in het laken, wordt op de brandstapel gelegd. Er wordt bovenop het lichaam ook not hout gelegd. De brandstapel wordt aangestoken met een bosje stro dat aangestoken wordt bij het eeuwige vuur. Bij de crematie zijn over het algemeen alleen mannen aanwezig (vrouwen zijn te emotioneel aldus onze gids) toch hebben we ook wel vrouwen gezien. Na ongeveer twee en een half uur is het lichaam verbrand. Daarna worden er nog weer een aantal rituelen uitgevoerd. De crematies gaan dag en nacht door. Iedereen kan overal gewoon tussendoor lopen, alleen mag je niet op de crematie plaats zelf komen en dat wil je natuurlijk ook helemaal niet. We hebben een tijd op gepaste afstand de ceremonies gevolgd. Het ziet er allemaal heel natuurlijk en integer uit. Heel bijzonder om mee te mogen maken.
We hadden een gids, Rahul, om ons alle ins en outs van Varanasi te laten zien. Hij is geboren en getogen in Varanasi en kent de stad heel goed. We hebben dankzij hem heel veel gezien en geleerd in de korte tijd dat we er waren. We verplaatsen ons met z'n drieën op zijn motor, wat op zich al een enorme belevenis was. We hebben prachtige zonsopgangen en zonsondergangen gezien, een Aarti ceremonie vanaf de boot meegemaakt, heerlijk streetfood gegeten (zonder ziek te worden) en nog heel veel meer beleefd. Varanasi is echt een heel bijzondere, intense belevenis.
 |
| zonsopgang |
