Eindelijk zijn we dan naar de Pushkar Camel Fair geweest! Dit is een van de grootste kamelen markten ter wereld. De fair wordt ieder jaar gehouden in november en het lukte ons steeds niet om er heen te gaan. Maar nu dus wel! De meiden wilden niet mee dus zijn Jelle en ik met z'n tweetjes gegaan. Bregt ging logeren bij een vriendin en Hanna bleef thuis. Dat was voor ons best spannend, Hanna zelf vond daar niks spannends aan.
Wat wel een klein probleempje was voor we vertrokken is dat de regering alle 500 en 1.000 roepie biljetten ongeldig heeft verklaard in de nacht van 8 op 9 november. Slik!!!! Nu hebben we dus alleen nog 100, 50, 20 en 10 roepie biljetten. En dat in een economie waar transacties veelal cash gedaan worden. We kunnen onze oude biljetten tot 30 december inleveren of omruilen bij de bank en vanaf 10 november zou er weer geld beschikbaar zijn in de pinautomaten. En nu staan er dus iedere dag lange rijen bij de banken van mensen die geld om willen ruilen. De pinautomaten worden maar mondjesmaat bijgevuld en zijn dus ook weer heel snel leeg. Bovendien mag je maar 2.000 roepie per dag pinnen (ongeveer 30 euro). De maatregelen zijn overigens bedoeld om corruptie en zwart geld aan te pakken. Dat is natuurlijk wel erg goed en mensen zijn hier over het algemeen dan ook heel positief over de maatregelen, ondanks dat ze er zelf natuurlijk veel last van hebben.
Wij gingen dus op stap met een heel klein beetje geld. Gelukkig had Hanna zelf nog aardig wat 100 roepie biljetten dus hoefden we die niet helemaal zonder geld achter te laten. Zelf had ik nog 700 roepies om mee te nemen.
Op vrijdag om 6 uur zijn we op de trein gestapt. Na een reis van 4 uur kwamen we aan in Jaipur. Ons hotel lag pal tegenover het station dus we konden lopen (dat scheelde weer roepies). Na een lekkere rustige nacht gingen we de volgende ochtend even bij de pinautomaat in de buurt kijken en ja hoor, er zat geld in, de rij was slechts 10 wachtenden dus wij in de rij. We hadden geluk, toen we aan de beurt waren, zat er nog geld in en konden we allebei 2.000 roepie pinnen. Joepie!!!
Om half tien vertrokken we van Jaipur naar Ajmer. Daar aangekomen moesten we met de taxi door naar Pushkar. Gelukkig hadden we geld dus we gingen op weg. Tijdens de rit meldde de chauffeur dat hij ook oud geld aan neemt en dat hadden we voor de zekerheid bij ons! Ons hotel in Pushkar lag vlak bij het fair terrein dus konden we lopen.
De fair was echt fantastisch. Op het fair terrein waren allerlei activiteiten; spelletjes zoals stoelendans en touwtrekken, muziek en dans voorstellingen, ritjes op de kameel, paarden keuringen etc. Achter het fair terrein begint de woestijn en daar waren de paarden en de kamelen voor de handel. We hebben schitterende marwari paarden gezien en prachtige kamelen. Daar waren ook alle marktkramen met allerhande materialen voor de versiering van de kamelen, zadels etc. Vooral de kramen ver de versierselen waren heel kleurrijk, het zag er prachtig uit. Het was niet zo druk als we hadden verwacht, maar dat kwam volgens de hotel eigenaar omdat heel veel mensen geen of weinig geld hebben in verband met de maatregelen van de overheid. Het was wel een heerlijke chaos op het terrein en het programma dat we gekregen hadden gaf maar een beperkt aantal activiteiten weer.
We zijn dus gewoon lekker op de tribune gaan zitten en hebben heerlijk om ons heen gekeken en alles over ons heen laten komen. Er was naast het fair terrein ook nog een grote kermis met wel 6 reuze raden!! Omdat ik nog nooit in een reuze rad had gezeten, leek het me wel een plan om dat nu eens te doen. Het eerste rad waar we kwamen ging nogal snel rond, dus de volgende dan maar. Voor de zekerheid nog even gevraagd of die niet te hard ging, nee hoor! Voor 100 roepies mochten we samen in het rad. De bakjes waar we in zaten waren absoluut onveilig, maar het rad begon meteen te draaien dus we moesten mee. En natuurlijk draaide het rad wel behoorlijk snel rond, we moesten ons stevig vast houden en Jelle kon niet eens foto's maken. Gelukkig ging het laatste rondje langzaam en kon hij toch nog wat foto's maken. Het was een bijzondere, maar eenmalige ervaring!! De muziek op de kermis was echt kneiterhard en iedere attractie had natuurlijk zijn eigen muziek!! We kwamen half doof van het terrein af. In het oude centrum van Puskar was het een en al markt. We hebben de hele middag en avond heerlijk rondgedwaald. Zondagochtend was er een keuring voor jonge marwari paarden tot 30 maanden. Er kwamen werkelijk schitterende paarden voorbij, wat een feest om naar te kijken.
Om 2 uur moesten we weer met de taxi mee terug naar Ajmer om daar op de trein naar Jaipur te stappen. Helaas konden we geen plaats krijgen op de trein van Jaipur naar Delhi en moesten we dus alsnog vliegtickets boeken om thuis te komen. Gelukkig kan dat allemaal met plastic betaald worden dus om half 11 's avonds waren we na een heerlijk weekend weer thuis in Delhi.
Wat wel een klein probleempje was voor we vertrokken is dat de regering alle 500 en 1.000 roepie biljetten ongeldig heeft verklaard in de nacht van 8 op 9 november. Slik!!!! Nu hebben we dus alleen nog 100, 50, 20 en 10 roepie biljetten. En dat in een economie waar transacties veelal cash gedaan worden. We kunnen onze oude biljetten tot 30 december inleveren of omruilen bij de bank en vanaf 10 november zou er weer geld beschikbaar zijn in de pinautomaten. En nu staan er dus iedere dag lange rijen bij de banken van mensen die geld om willen ruilen. De pinautomaten worden maar mondjesmaat bijgevuld en zijn dus ook weer heel snel leeg. Bovendien mag je maar 2.000 roepie per dag pinnen (ongeveer 30 euro). De maatregelen zijn overigens bedoeld om corruptie en zwart geld aan te pakken. Dat is natuurlijk wel erg goed en mensen zijn hier over het algemeen dan ook heel positief over de maatregelen, ondanks dat ze er zelf natuurlijk veel last van hebben.
Wij gingen dus op stap met een heel klein beetje geld. Gelukkig had Hanna zelf nog aardig wat 100 roepie biljetten dus hoefden we die niet helemaal zonder geld achter te laten. Zelf had ik nog 700 roepies om mee te nemen.
Op vrijdag om 6 uur zijn we op de trein gestapt. Na een reis van 4 uur kwamen we aan in Jaipur. Ons hotel lag pal tegenover het station dus we konden lopen (dat scheelde weer roepies). Na een lekkere rustige nacht gingen we de volgende ochtend even bij de pinautomaat in de buurt kijken en ja hoor, er zat geld in, de rij was slechts 10 wachtenden dus wij in de rij. We hadden geluk, toen we aan de beurt waren, zat er nog geld in en konden we allebei 2.000 roepie pinnen. Joepie!!!
Om half tien vertrokken we van Jaipur naar Ajmer. Daar aangekomen moesten we met de taxi door naar Pushkar. Gelukkig hadden we geld dus we gingen op weg. Tijdens de rit meldde de chauffeur dat hij ook oud geld aan neemt en dat hadden we voor de zekerheid bij ons! Ons hotel in Pushkar lag vlak bij het fair terrein dus konden we lopen.
De fair was echt fantastisch. Op het fair terrein waren allerlei activiteiten; spelletjes zoals stoelendans en touwtrekken, muziek en dans voorstellingen, ritjes op de kameel, paarden keuringen etc. Achter het fair terrein begint de woestijn en daar waren de paarden en de kamelen voor de handel. We hebben schitterende marwari paarden gezien en prachtige kamelen. Daar waren ook alle marktkramen met allerhande materialen voor de versiering van de kamelen, zadels etc. Vooral de kramen ver de versierselen waren heel kleurrijk, het zag er prachtig uit. Het was niet zo druk als we hadden verwacht, maar dat kwam volgens de hotel eigenaar omdat heel veel mensen geen of weinig geld hebben in verband met de maatregelen van de overheid. Het was wel een heerlijke chaos op het terrein en het programma dat we gekregen hadden gaf maar een beperkt aantal activiteiten weer.
We zijn dus gewoon lekker op de tribune gaan zitten en hebben heerlijk om ons heen gekeken en alles over ons heen laten komen. Er was naast het fair terrein ook nog een grote kermis met wel 6 reuze raden!! Omdat ik nog nooit in een reuze rad had gezeten, leek het me wel een plan om dat nu eens te doen. Het eerste rad waar we kwamen ging nogal snel rond, dus de volgende dan maar. Voor de zekerheid nog even gevraagd of die niet te hard ging, nee hoor! Voor 100 roepies mochten we samen in het rad. De bakjes waar we in zaten waren absoluut onveilig, maar het rad begon meteen te draaien dus we moesten mee. En natuurlijk draaide het rad wel behoorlijk snel rond, we moesten ons stevig vast houden en Jelle kon niet eens foto's maken. Gelukkig ging het laatste rondje langzaam en kon hij toch nog wat foto's maken. Het was een bijzondere, maar eenmalige ervaring!! De muziek op de kermis was echt kneiterhard en iedere attractie had natuurlijk zijn eigen muziek!! We kwamen half doof van het terrein af. In het oude centrum van Puskar was het een en al markt. We hebben de hele middag en avond heerlijk rondgedwaald. Zondagochtend was er een keuring voor jonge marwari paarden tot 30 maanden. Er kwamen werkelijk schitterende paarden voorbij, wat een feest om naar te kijken.
Om 2 uur moesten we weer met de taxi mee terug naar Ajmer om daar op de trein naar Jaipur te stappen. Helaas konden we geen plaats krijgen op de trein van Jaipur naar Delhi en moesten we dus alsnog vliegtickets boeken om thuis te komen. Gelukkig kan dat allemaal met plastic betaald worden dus om half 11 's avonds waren we na een heerlijk weekend weer thuis in Delhi.